Kadınlar Şiiri - Hüseyin Yük

Kadınlar varlıkları ve güzellikleriyle
Sözleri sesleri ve gülüşleriyle
Kadınca düşleriyle kadınlar
Bir karıncada devleşen, yüreklere yerleşen kadınlar
Çokca seven asla aşık olmayan
Kendilerinin sözünü kesen
Bir hükümdarı bile dize getiren
Büyüklükleriyle kadınlar
Kendilerinin gücünü bilen
Hazzı zevki iyimserliğiyle
Düşük çeneleriyle ama büyük zekalarıyla
Kaçıncı gezegenin insanı belli değil kadınlar
Rahminin sıcaklığı yüzlerine yansır
Güneş onlarla tutulur sevdalarında
Yıldızara adlarını verirler
Ah birde daha az kaprisli olabilseler
Her kadın kendini aşar
Bazan kıskanır bazan kaçar
Erkeklere çok dert açar
Anamız yarımız sevdamız canımız kadınlar
Kirpiklerinin arasında ne sırlar gizlidir
Bakarken bile gizemlidir
Beyninde saraylar keşfedilir
Ne kadar çok kadınlar
Severse hoş kadınlar
Gözlerine denizler sığmaz
Sözleri yedi kıtaya sığmaz
Sevildiğini bilirse asla kızmaz
Durduk yerde şiir yazmaz
Bütün şiirlerimize eş tir kadınlar
Asılırsın koşarsın kaçar
İstersin isterik olursun delirirsin bakmaz
Yüzünde ay ı doğurur güneşi batırır
Okyanuslarda yıkanır
Ama istemezse yerinde ağırdır
Benim kadıınım senin kadınından güsel
Bu şiirde burda biter