Bizim Kadınlar Şiiri - Kazım Üçok

Dünyanın dört bir yanında
Yuvayı yapan kadınlar
Acılı günlerde ağıt yakan kadınlar
Bizim kadınlar

Hep acı çeken çile çeken dövülen
Ulu-orta yerde ana-avrat sövülen
Biçilmiş gök ekinler gibi
Namus belasına ölen kadınlar
Bizim kadınlar

İş hayatında yoksunuz
Sosyal yaşamda yoksunuz
Mirasta üçüncü sınıf
Ülke yönetiminde yoksunuz
Kapatılmış yüzünüze tüm kapılar
O utangaç yokmuş gibi kadınlar

Kaldırın başınızı
Doğrulun ayağa kalkın
Yürüyün üstüne üstüne gecenin
Bağırın haykırın
Yıkın duvarlarını zorbalığın
Kurtarın kendinizi esaretten

Yoksa ateş yanmaz kıvılcım olmadan
Denizler durulur mu hiç dalgalanmadan
Siz de bir kıvılcım olun, yakın
Yağmur olup yağın, sel olup akın
Bırakın sabrı-sebatı
Kula kul olmayı bırakın
Uyanın ölüm uykularından

Orta Çağ karanlığına takılıp kalmayın
İlkel ezik ve tutsak olmayın
Feyiz alın ilimden fenden
Medeniyet denilen çağı yakalayın
Kurtulun kara cehaletten

Girin sosyal hayata
Öğretmen olun doktor olun 
Avukat olun iş kadını olun
Başlayın bu ülkeyi yönetmeye
En az onlar kadar varsınız
Her şeyi daha güzel yaparsınız

Siz ki; bir zerre kıvılcıma
Can veren anasınız
Siz ki; ayağına Cennet serilmiş
O efsunlu pınarsınız
Siz ki; Tanrının bize verdiği
En güzel armağansınız
Anamız bacımız yârimi
Yüreği yaralı kadınlarımız
Bizim kadınlarımız
Bizim kadınlarımız!..