Kadının Öyküsü Şiiri - Yuksel Akcum

KADININ ÖYKÜSÜ

Kadının Öyküsü
KADININ ÖYKÜSÜ

Dünya başucunda dönüyor Zaman yine deli divane
Senden hızlı gidiyor Dörtnala ne bu acele kim –kime yetişecek
Zaman sarkacı nasılda akıyor
bulutlu akşamların daha çok
Sevinçlerine umutlarına ne çok direndin inatlaştı Ya!

Yüzün hep yıkandı geceye hüsranlarını gömdüm.
İnadına-inadına! İnat karanlıklarımı sildim
Sevecektim Ya...
Zaman bir toz bulutu serpeledi günlerime
Gözlerim bir sonra ki günü kovaladı.
Yine olmamıştı…
Yalnız mı kalmıştın ey gönül…
Bir beni kovalarken
Bir de onu kovalamak zordu ey gönül…

Ey Aşk!
Ne fark eder ki adı ayrılık oldu
Söylediğim aşk türkülerine rağmen
Yılları yorgun mu bıraktın ey gönül;
Ufalandı Ya yüreğim darmadağınıktı,
Hayallerim! ... Hep benle saklı,

Ama zaman…
Zaman söyleyecekti en güzelini
Sus dinle deli Gönül…
Sen mutlu olmayı yaşamayı hak edensin
Umutsuz yalnız yol almak…
Bana kalıyor.

Karanlık! ...
Usum gecenin içinde sessiz kalıyor.
Yılların içinde yaşamı anlamak zor.
Kızıla çaldım mor geceleri,
Ellerimle yırttım karanlıklarımı Ya!

Zor be! ...
Yılları hak etmek zor, çözemedim.
İlmek, ilmek olmuş.
Kırk düğüm mü var!
Bu sır ne?

Zalim sen misin ben miyim ey felek.
Yükün çoğunluğunu omuzlarıma bırakıp
Gitmek var mı Ya felek;
Hay bu aymazlık,
Mahcupluk ne kadar saklı içimizde,

Eyvallah güzelim eyvallah…
Yaratılmışlık bu olsa gerek.
Kadın erkeğin kaburgasından yaratılmadı mı ki!
Kadın olmak mı zor,
Yaratılmışlıkta erkek olmak mı?

Doğa kanunlarını kuruyor en güzellinden
Eyvallah Tanrım eyvallah
Hayatta söylenecek sözüm var
AŞK ADINA SÖYLENECEK SÖZÜM VAR.

Neyse gitti gidenler
Kalanlar neydi bana,
Ya onlara kalanlar
İnsanlık adına konuşmak ne?

Yürek acısı-korkular, ezilmişlikler-kaçışlar, umutlar…
Günlerin içinde yılların yorgunluğu
Yorgunluğu atacaktık sevdaların kucağına,
Aşkla bıraktıklarımız yorgunluklarımızdı...
Eteklerimde ki acı seli,
Sevda yükünü omuzlarına bırakacaktım.
Onlarsa benden habersiz
Yıldızları saydılar her biri
Ben miydim?

Koparcasına haykırıyorlardı geceye gel diye
BENDEN ÖTE NE KALMIŞTI.
Yürekten sevmişti Ya,
Hani sevilmişti Ya?
Hoyrat gecelere bağırmamış mıydı?
Duvarlara kusmamışıydı…

Yasak aşkları, •Kilitlememmiş miydi?
Hepsini, gecenin koynuna bırakmamışıydı?
Karanlık sokaklara ses verip
Bir dinle feryatları dinle dememişiydi?

Yüreğim sus dinle geceyi…
Bir dinle deli gönül, sus dinle…
Sus geceler konuşacak,
Tüm mevsimlere bir resim çizecek
Tüm mevsimleri üzerime çizecek,
Zalim yıllar üzerimden geçerken
Geceleri çizecek

Tüm mevsimler sensiz konuşacak…
Uslanmaz aşklara yolculuk var yine;
Ben çağırmamıştım seni ey AŞK
Sen yine geldin kapıma bir selam durdun Ya…
Arsız-soytarı birde;
AŞK BU OLSA GEREK
Şımarık sarmaşıklar gibi dolandı yollarıma
Tanrı kimden yana

TANRI AŞKTAN YANA,
BAYRAMLARIMA DENK GELE…

Koynumda geceye muştuladığım,
Bebem sarmala beni sarmala.
Unuttum tüm acıları...
Bak senle yok; yüreğimde amansız sızı
Sen yüreğimde yumak-yumak
Gül yüzün yüzümde.

Busesi ne tatlı
Evladiyelik kollarımda kokusu
İçimde yıllarımın EN GÜZELİ

TANRI AŞKTAN YANA,
SEVİNÇLERİME DENK GELE,

Her şeye rağmen sevdi kadın,
Her şeye rağmen gönlü yekpare
Uç noktalara kadar yelken açtı.
Cehennemi yaşamıştı…

Sevgisi zerresine kadar verdiğinde
Damla-damla aktı,
Yüreği kalemin ucunda;
Kan kırmızı olana kadar.

Gözlerinden akan yaşlar,
Her gün daha katılaştı
Yüreği-sevgisi, büyüse de içinde
Her şeye rağmen sevmişti kadın.

Küçük akarsular nehirlere dönüşmüştü yüreğinde
Sevmişti, kadın yüreği saf sevmişti
Türküler şakıdı bülbüller misali,

Her kapı çalındığında,
Her alo deyişinde.
Sevdiği onu bekleyecekti.
Her günü kavuşacak diye bekliyordu
O çocuksu yüreğine söz geçiremedi...

Yağan yağmurlar
Yüreğini yıkasın istedi.
Sevgisi sel olsun istedi
Ona her gidişinde, saçları nazlı-nazlı salınıyordu
Sevgi, bu olsa gerek.

TANRI SEVENDEN YANA,
AŞKLARIMA DENK GELE…

Sevgi sevilmek bu olsa gerek
Aşk bize koşuyordu
Yağan kar taneleriyle yüreği üşüyordu
Kimi geceler hep sabahladı
Kulağı hep tetikte bekledi
Savruldu sonbahar rüzgârlarıyla
0 hep gelecekti…

Aşkı büyüdü kaybolan gecelerde
Bekledi-bekledi…
Kadın hep bekledi
Tüm güzellikleri içindeydi
Kadın raks ediyordu Gecenin koynunda
Korkular-karanlık geceler içinde korkular
Ya biterse bu AŞK Ya...

Kader oyun oynarsa?
Her şeye rağmen uslanmayan gönül,
Bahçesine söz geçiremedi
Gözlerinden süzülen iki damla gözyaşı…
Anlatacaktı her şeyi,

AVUÇLARININ ARASINDAN KAYBOLAN AŞKMIYDI? SEVGİMİY Dİ?
Bilinmezleri öyle çoktu ki...
Sadece baka kaldı,
Gökkuşağının çıkması uzak değildi ki…
Sevgi adına, sevmek adına yaşamak gerek,
Leyla mecnun ‘a Ferhat Şirine, Kerem Aslı’ya...

TANRI SEVENLERİ SEVİYORDU.
KAVUŞMALARIMA DENK GELE…

25.08.2008
YükselAkcum

.