Kadının gücünü Gördüm Şiiri - Gülay Özdemir

Öylesine değildi kadın,
Gözünün alabildiği kadar güçlüydü kadın.
Doğuran, anaydı, topraktı, vatandı.
Eş, arkadaş, dost, sevgiliydi, aşktı kadın,
Yar, yaren hepsi vardı onun hamurunda.

Evlatlarına can olan,
Ölümüne kol kanat gereren,
Tuttuğu her işin üstesinden gelen,
Hiçbir zaman pes etmeyen yine anaydı kadın.

Hayatın çilesini şefkatle sevmek gibilerdi.
Bunlar hayatın sırlı telaşalarıydı,
Hiçbir zaman pes etmeyen kadınlardı.
Kalbi pare pare olsa da,
Sarıldığını tutku ile bırakmayan,
Ne kadınlar gördüm.

Sorgulamayı yüreği ile yapan,
Sevdasına vatan gibi sarılan,
Geçmişe takılıp tökezlemeden,
Hayata bir el sallayıp, gül gibi solmadan,
Geleceğe umut saçan ne kadınlar gördüm.

Ben kadının gücünü her şeyde gördüm.
Güneş onlardan erken doğmazdı.
Dünyanın bilinmedik coğrafyalarında,
İnsanlığın aydınlık yüzüydü onlar,
Hiçbir zaman sönmeyen ne kadınlar gördüm.

Kendini unutur hiç düşünmeden,
Sevgidirler kaynağı kapanmayan,
Geleceğe ışık saçan umuttular,
Yaşam sevinçleriydi anılardan geriye kalan,
Ben ne kadınlar gördüm.

Bir kahve burukluğunda,
Hayatlarını sevdiklerine feda eden,
Ne kadınlar gördüm ben,
Her şeyde kadınların gücünü gördüm ben.

22.04.2024
~Gülay Özdemir ~