Kadının gölgesi Şiiri - Serkan Sinan

Bir kadının gölgesi gece
Çok kadın gizlenir eteğinde
Cenneti var cehennemi içimde
Yakar yıkar yok eder Araf'ı

Yükseklere yaramaz kollarım uyuşuk tutumsuz
Emanet ederim kendimi kendi yer çekimime
Gerilir gecenin çukuruna Venüs kokulu kadınlar
Ne çok ne çok değersiz hayatı kurtarırlar

Küller serpilir ateş böceklerine asılır
Hiç yakalanmayan seri katil aşk
Belki belki de onlara yakalanır

Kazıtırım derimi günahlar döker
Kuşkucu kanım zehirlenir anlamaz
Nasıl tanır nasıl tanır seni gölgem nasıl
Azad ettim artık
Seninle olmak gölgen gibi