Kadının Dramı Şiiri - İbrahim Ceyhun Falay

bugün kendini kaf dağında gören
etnik kökenin bir kadını seyrediyorum
kendini perişan edip çırpınışını görüyorum
nasıl aşağılanıp hırpalandığını

kendi kocasının hükmünde
bir varlık olarak değer görmediğini
doğurmuş olduğu çocuklarının hatırına insanlığından
vazgeçtiğini gördüm

belli kocasına kızmış
ve kendini temizliğe adamış
öyle adamış ki kendini gözü hiç bir şeyi görmüyor
hayatı varlığını bile unutmuş deli divane gibi

yazık ki karısını bir meta gibi görüyor
kadın da değersiz bir meta gibi
kadınlığını unutmuş anne olduğunu unutmuş
hayatından vazgeçmiş

kadın bir meta kadın bir obje
kadın seni doğuran anan
kadın çocuklarının anası
yazık ki bu kadınların yetiştirip uruna

yok ettiği hayatlarına yetişen çocuklara
kadının yetiştiği gözden bakana
anasını ve karısını yok edene