Bir kadın;
Simsiyah saçlarından ölümü düşürüyor yere.
Acının ihtiyatsız rengi,
Ansızın hayatla çelişiyor.
Doğmuş olmanın hezimeti kaşı, gözü iken sadece,
Bir de başına yaşamak denen şey çıkıyor.
Yaşamak, günün hangi vakti güzelse
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta