Ona sığındım,
atıldığımda sokağa ser sefil...
Cim karnında bir noktaydım o zaman;
canından can verdi şefkat katarak;
kanından kan…
Tecelligâhıydı cemalin,
rahîmdi...
Neden halâ gelmedi, yoksa
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Devamını Oku
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
Bu özel günün değeriyle daha da anlam kazanan , hakikaten büyük bir ustalıkla yazılmış harika şiirinizi okumaktan büyük bir zevk duydum. Kaleminize ve yüreğinize sağlık üstad. Saygılar.
Birol Hepgüler.
Belli ki
Kadındı doğuran sevgiyi...
Kadındı yoğuran sevgiyle...
Ah ifritlerin elinden kurtulsa bir;
Kevser’e ulaşsa da içse kana kana:
Sinesinden fışkırır insani cevâhir...
Mübarek,
öpülesi elleri değiverse hayata:
Ölüler yeniden dirilir.
Bebekler konuşur beşiklerinde:
—Tertemiz bir bakireydi İmran'ın kızı…
Adı Meryem’di...
Kadın ve anne çok güzel tasvir edilmiş.
Kutlarım sayın Osman Şener.
Selam ve saygılar.
Ona sığındım,
atılınca sokağa ser sefil...
Cim karnında bir noktaydım o zaman;
canından can verdi şefkat katarak;
kanından kan…
Tecelligâhıydı cemalin,
rahîmdi
Sonra kucağında buldum kendimi;
sıcacık, müşfik ve sevgi dolu.
Gözlerinde yıldızlar oynaşırdı bakarken
'Anne! ' diyorlardı ona
Annemdi
Büyüdüm…
Envâını gördüm nazarın
av oldum kiminin gamzelerine
kiminin zülfünde dara çekildim
al topuklarına düştüm süründüm.
Aşık oldum yandım adını bilmeden;
karanlıklara karıştı küllerim...
Can bahşetti yeniden her zerreme
Îsi nefesi dokununca birinin;
abı hayat içirdi yokluğun kadehinden...
Bambaşka bir şeydi bu:
Adını yazamadığım,
akılla çözemediğim…
Bilmecemdi.
Kanat çırpınca birlikte,
dört duvarı, yuva yaptı sevgimiz
Güneş doğdu, bahar geldi ülkeme;
ete, kemiğe büründü tomurcuklarımız
Meyve veren dalım,
kovanımda balım,
sarayımda ecemdi…
Belli ki
Kadındı doğuran sevgiyi...
Kadındı yoğuran sevgiyle...
Ah ifritlerin elinden kurtulsa bir;
Kevser’e ulaşsa da içse kana kana:
Sinesinden fışkırır insani cevâhir...
Mübarek,
öpülesi elleri değiverse hayata:
Ölüler yeniden dirilir.
Bebekler konuşur beşiklerinde:
—Tertemiz bir bakireydi İmran'ın kızı…
Adı Meryem’di...
Isınır Mesih’in sevinciyle Afitab
Lahuti bir letafetle uyanır toprak
çiçek çiçek açar esmâsı kadının:
Şu karanfil Asiye, şu şakayık Âmine
şu zambak Hatice’dir
Şu gonca gül Fâtıma! ...
Ki babası Habibullah,
Rasûlü ekremdi
Onlar hem şerefi, hem adıydı kadının
Cennetler öperdi ayaklarından
Cemalullah'la müzeyyen,
Arş’tan geniş mümin gönülleri;
kânı keremdi
Tebrikler harika bir şiir
Ne kadar güzel bir siir cook begendim Evvahi hocam...Yüreginiz nur pür olsun, insa-Allah... Ruhunuza tebrikler tam puan listeme ekliyorum...
Selam ve dua ile...
Ona sığındım,
atılınca sokağa ser sefil...
Cim karnında bir noktaydım o zaman;
canından can verdi şefkat katarak;
kanından kan…
Tecelligâhıydı cemalin,
rahîmdi
Sonra kucağında buldum kendimi;
sıcacık, müşfik ve sevgi dolu.
Gözlerinde yıldızlar oynaşırdı bakarken
'Anne! ' diyorlardı ona
Annemdi
Büyüdüm…
Envâını gördüm nazarın
av oldum kiminin gamzelerine
kiminin zülfünde dara çekildim
al topuklarına düştüm süründüm.
Aşık oldum yandım adını bilmeden;
karanlıklara karıştı küllerim...
Can bahşetti yeniden her zerreme
Îsi nefesi dokununca birinin;
abı hayat içirdi yokluğun kadehinden...
Bambaşka bir şeydi bu:
Adını yazamadığım,
akılla çözemediğim…
Bilmecemdi.
Kanat çırpınca birlikte,
dört duvarı, yuva yaptı sevgimiz
Güneş doğdu, bahar geldi ülkeme;
ete, kemiğe büründü tomurcuklarımız
Meyve veren dalım,
kovanımda balım,
sarayımda ecemdi…
Belli ki
Kadındı doğuran sevgiyi...
Kadındı yoğuran sevgiyle...
Ah ifritlerin elinden kurtulsa bir;
Kevser’e ulaşsa da içse kana kana:
Sinesinden fışkırır insani cevâhir...
Mübarek,
öpülesi elleri değiverse hayata:
Ölüler yeniden dirilir.
Bebekler konuşur beşiklerinde:
—Tertemiz bir bakireydi İmran'ın kızı…
Adı Meryem’di...
Isınır Mesih’in sevinciyle Afitab
Lahuti bir letafetle uyanır toprak
çiçek çiçek açar esmâsı kadının:
Şu karanfil Asiye, şu şakayık Âmine
şu zambak Hatice’dir
Şu gonca gül Fâtıma! ...
Ki babası Habibullah,
Rasûlü ekremdi
Onlar hem şerefi, hem adıydı kadının
Cennetler öperdi ayaklarından
Cemalullah'la müzeyyen,
Arş’tan geniş mümin gönülleri;
kânı keremdi
02/12/2009
Osman Şener (Evvahi)
Çok güzeldi yüreğinize sağlık
Saygılar usta kaleminize.
Yeni yılınız kutlu olsun, nice nice mutlu yıllara...'
Karamanlı Âşık Çağlari
....tekrar tekrar okuduğum.. okumaya doyamadığım bir şiir oldu şiiriniz...yüreğinize sağlık Evvahî ... :)
sevgiyle sağlıcakla kalın
Mükemmel bir şiir tebrik ediyorum...
Belli ki
Kadındı doğuran sevgiyi
Kadındı yoğuran sevgiyle
Ah ifritlerin elinden kurtulsa bir;
Kevser’e ulaşıp içse kana kana;
ortaya çıksa insani cevâhir;
Lahuti bir letafetle anılır
çiçek çiçek açar esması kadının
Şu gelincik Asiye, şu şakayık Emine
şu zambak Hatice’dir
Şu gonca gül Fâtıma! ...
Mübarek, öpülesi elleri değse hayata;
bebekler konuşur beşiklerinde;
ölüler yeniden dirilir.
Mesih bir daha anlatır annesini Güneşe;
hasretle anarak:
-Adı Meryem’di…
mükemmel kaleminize sağlık kutlarım saygı ve muhabbetle
TEBRİKLER KALEMINIZ DAİM OLSUN
Çok anlamlı ve derin düşünceye sevk eden çok güzel bir şiir. Yürekten tebrikler.
Bu şiir ile ilgili 16 tane yorum bulunmakta