Kadınımsın Şiiri - Orkun Işık

Kadınımsın;
hayat arkadaşım
apansız gecelerde sırdaşım.
ihanetime göğüs geren,
yinede yoluma güller seren.,
karımsın...

Kadınımsın;
geceleri yolumu gözleyen
çaresizliğime gözyaşı döken.
hastalığımda ilacım,
son nefesimde tek ağlayanım,
yaşımsın...

Kadınımsın;
çocuklarımın anası
yüreğimin aynası.
susuzluğumda ırmak olan
damarlarımda dolaşan kan.
adımsın...

Kadınımsın;
karanlıklarda ışığım
yalnızlıkta aşığım.
hasretlerime el veren
herşeyimde hep sen,
canımsın...

Kadınımsın;
sayfalara sığdıramadığım
kalbime ismini kazıdığım.
açlığımda aş veren
kıt kanâat sofra seren
karımsın...

Kadınımsın;
şaşkınlığımda dilim
ağladığımda ak mendilim.
canıma can katansın
çünkü sen;
sebebimsin, nefesimsin...

Kadınımsın;
başımı göğsüne yasladığım
sırlarımı yüreğine sakladığım
saldığımsın beni karlarıma,
dağımsın...

ve Kadınımsın işte!
dünyada helalim
ahirette sevabım, ya da günahım...
ama benim kadınımsın, benim!
varlığımsın...

her zaman olduğu gibi...