Kadınımın adı yok...
Kadınım
mahremim
özelim
hasretim
yanımda olunca
kalır mı hiç kederim?
Geleceksen
hayatıma
gel
düşünmeden
korkmadan
gel
ne onun sözü
ne bunun lafı
bakmadan
duymadan
görmeden
gel
hayatın zorluğunuda
kıskançlık belâsınıda
insanların vefâsızlığınıda
iyi bilirim ben
fakat
yalnızlığın
bunaltan kasvetini
en iyi ben bilirim
sabaha kadar
sohbete gel
saatlerce
coşmaya
boğulurcasına
kahkahalar atmaya gel
çatlarcasına koşmaya
sormaya
öğrenmeye
öğretmeye gel
acı lokmayı
bal etmeye gel
vakti güzel kılmaya
gülmeye neş’e saçmaya
ağlamak için
omuzuma gel
yakarım dünyayı
mutlu ederse seni
ar etmem
taş taşırım gereksin
bilsem ki yanımdasın
zor bilmem hiç
sıkılmam
gel
bana gel
sinemde hazır yerin
gönlümde hazır
saçının teline
canım kurban olsun
adı olmayan kadınım
gel yeter...
00.59 - 27 Ocak 2010
Başakşehir - İstanbul
Kayıt Tarihi : 20.3.2010 00:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Neyzen Muharrem Dere](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/20/kadinimin-adi-yok.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!