Kadınım olsana Şiiri - Oktay Çekal

Kadınım olsana…

Yüreğim hep yalnız, sen yoksun yanımda,
Gözlerim arar oldu bu gün, seni…
Kokuna öyle ihtiyacım var ki,
Yanımda olsan, nefesime hayat olacaksın,
Üstelik…

Seni öyle aradım ki; sonsuzluklar aştım.
Uzakların yüreğine daldım.
Dağların en zirvesinden, hayatı seyrettim.
Gözlerine dokunamadı bakışlarım.
Çok yoruldum, dinlenemedim üstelik sensizliğimde…

İçimde umutla büyüttüğüm, ruhumun rüzgârı
Esip te beni götürsene, senli diyarlara,
Elimden tutup, hiç bırakmasan ve…
Sımsıcak tenine yaslasana özlemlerimi,
Ve bende kalıp, kadınım olsana ölene kadar.

Senli zamanların kalabalığını özledim.
Sen ve ben her şeydik, hayatımıza dair,
Anlardın beni, dinlerdim seni anlaşırdık işte…
Ruhumda sensizlik var, şimdi
Haydi, bir ses ver, buradayım geldim de mesela…

Oktay ÇEKAL
02.07.2014-13.13