Kadınım (Hasret) Şiiri - Tabir Gökçe

Umarsız gülüşlerini bıraktım sessizliğe
Yaprak dökümü mevsimlere göçteyim
Hırçın ıslık tavrında şimdi dudaklarım
Güftesiz besteler üretmekte yalnızlığa

Hasret ki.. sürgünlerde kanar

Tükenmeyen heyecanlarını soyutlar
Masmavi çehresinde gizlenir umudum
Gecelerce yangınlarda üşür bedenim
Ay düşer, gölgesinde büzüşür tenim

Hasret ki.. vurgunlarda yakar

Susmuşsam, eylemsizsem yokluğuna
Bil ki; saygıdır adı yaşanmış sevdalara
Ve seninle başlıyorsam sana rağmen,
Sensizliğe rağmen yenilenen her güne

Hasret ki.. yüreklerde yaşar

Hasret ki..
Sessiz çığlıklarda, ıslak yanaklarda
Hasret ki.. ölümlerde vurur kadınım

Sen bilmezsin yağmur yağmazken
Islaktır imgeler
Ölüdür bu şehir, bu gözlerin feri
Bilmezsin kayda geçmeyen hüzünlerin
Hani taşlara yazıldığını...

Bilseydin kadınım hasretin nasılda yaktığını
Sen kor ateş, ben bahar olurdum...

Hasret ki..
Seninle sevgi duvarında vurulur kadınım