Önce can sonra insan
Bazen tozpembe görürüm dünyayı
Bazen de kapkaranlık zindan
Bir günüm bir günümü tutmaz
Kimi zaman umudum dağları aşar
Kimi zamansa bir adım ötesi imkânsızdır
Bazen beyaz giyerim, bazen siyah
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
mavisin ya
bilemedin kadını
sen yanlış koymuşun, kendi adını
kadın ne mavi nede yeşil
ne kara, nede bayaz
bir kelebek misali
hepsinden onda var biraz
kadın sade bir ruh, insanı insan kılan
sendeki kadın algısı, kızma ama, yalan
Kadına ve emeğe değer verilmeyen bir ülkede kadınlığına, insanlığına ve emeğine sahip çıkan güzel yüreklere selam olsun.
Her kadın çok kutsaldır gerçekten betimlemeleriniz çok hoş
Hakları sömürülen, susturulan
Gözü açılmasın diye kafasına vurulan
Ne acıdır ki dayak hak görülen
Varlığı insan mıdır diye hala tartışılan
Yaratılıştan bu güne üretip koruyan
Yavrusunu sırtına sarıp
Her alanda köyde, şehirde çalışan
Bir Atatürkçü olarak ulusların, aydın annelerin yetiştireceği aydın kuşaklarla
çağdaş uygarlık düzeyine ulaşacağına inanıyorum. Annem, ablam, kız kardeşim, eşim, kızım ve ben, hepimiz bir bütünüz uygarlığa can veren. Yolumun yolcusuna en derin saygılar.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta