Kadınım'a Mektup (?) Şiiri - Mahir Celik

kadınım
günlerini kurşun rengi
..................gölgelere ekerdin
rüzgarında yıldızları
..................biçerdim geceleri
bir damla konsa yanağıma
uzanır alırdın kendine
gök tavanımızdan ötede değildi
..................koca evren dört duvar
yetinmeyi bildik seviştik

kadınım
sabahları karşılamayı bildik
..................–güne hoşgeldin demeyi
sevişmeyi öğrettik
..................yerküreye ve güneşe
....................................–bir karış pencereden
ilk lokmamızı paylaştık
yüksünmedik
öğrettik işte
..................başka birilerine

kadınım
günleri kömür rengi
..................umutlarımla suladım
gözlerimde an oldu
..................resmin canlandı
bir damla salıverdim
yine aldın bıraktın bir yerlere
bir karış gök büyüdü sanki gözümde
..................tutukluyum hücremde
gecelerim ve ben sığmıyoruz işte
gelsen de günü karşılasak
sevişmeyi öğretsek şu dört duvara
..................burası binbir dünya
..................yer de gök de burada
yüreğime gömüldüm
ellerin gerek bana