Yarınlarım önemsizdi
Senden önce
Sen ölüye can verdin
Kadınım
Acı buruklardaydım
Şimdi tatlı kaçıklardayım
Kabuslardaydım
Derin uykularda
Kadınım
Sen yaşamadıklarımı verdin
Sorularıma cevap oldun
Karanlıklarıma ışık
Kadınım
Sen yazamadığım satırlar
Konuşamadığım kelimeler
Sen şuracığımda
Kadınım
Hiç yazmadı kalemim elemsizleri
Bu mısralar böyle hiç neşelenmedi
Yaşamayı sen öğrettin
Kadınım
Ve
Ne bir sabahım olsun sensiz
Nede akşamım
Gündüz güneşimsen
Gece mehtabım
Ama;
Bir mum ışığı dahi olsaydın
Yinede sana bakardım
Kadınım…
Kayıt Tarihi : 21.5.2004 18:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!