Analarımız Şiiri - Hasan Hazani

Kadını hor gören yobaz, bağnaz'lar
Senide doğuran ana değilmi
Ahlaksız, sahtekâr hey düzenbaz'lar
Kız kardeş, hanımın ana değilmi

Karnında taşıdı dokuz ay'larca
Besledi büyüttü nice yıl'larca
Yemedi, yedirdi olsada azca
Karnını doyuran ana değilmi

Gecesini, gündüzüne katarak
Çok geceler uykusuzca yatarak
Kundağını sarıp elde tutarak
Nenniler söyliyen ana değilmi

Evlerde, okulda eğitim veren
Hata yapsan bile hep seni öven
Seni canındanda daha çok seven
Beladan koruyan ana değilmi

Seninle ağlayıp seninle gülen
Ağlarsan üzülüp göz yaşın silen
Bütün dertlerini anlayıp bilen
Derdine, dermanın ana değilmi

Fabrika, tarla'da çalışan kadın
Derde, acılara karışan kadın
Evladı uğruna perişan kadın
Ömrünü tüketen ana değilmi

Hazani der ana varlığımızdır
Onlar yoksa bize darlığımızdır
Yoldaşı, dostluğu,yarlığımızdır
Hayatı var eden ana değilmi.
(h.hazani)