Hangi insan sevgi dolu ki?
Hangi gün mutlu geçer ki?
Hangi aşk kendini ispat eder ki?
Hayat dolu bir zaman mı var?
Pencereden izlerim koşan çocukları,
Ağaca takılmış uçurtmaları,
Arabanın altına kaçan topları,
Güneşin batmasını beklerim.
Beni seven kadını beklerim,
Dağlarda, tepelerde dolanarak.
Bir köy evinde ağlayarak,
Oluk oluk kan kaybederek
Kayıt Tarihi : 11.3.2024 01:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!