Can çekişmeler / mavi küskünü sularda
Yılgın kıraçlarında gönlümün yılkı atları / yüzün
Kanamaktır yaranın orgazmı
Çabuk ölümlere iten
Yenilgiler iç savaşlarımda
Senle başlayıp bende biten
Hiçlik sessiz duvarda resim
Şimdi yangınlara tohum nefesim
Ki yanardı geceler sesimizde
Gün geldim derdi de / aldırmazdık
Böyleydik iç içeyken
Kördük dünyaya / sağırdık
Döl tutmuş kelebek kadar
Ölümü hafife alırdık
Ak köpüklü mavi etekleri vardı denizin
Ateşe yakın yaşardık
(Çok sürmezdi bilirdik / bu yüzden aşk kesilirdik / ateş
olurduk çoğu zaman kıvılcımı tenlerimizde / yangın bizi
aşardı şehre bulaşırdı / seyrederdik / şiir dokurdu gözlerin
imgeleri eskimiş şiirlerle uçlarından yakardık /
hükümsüz kılardık zamanı)
Geceyi gün kılan ışıkta vardık
Ya şimdi / gece vakti
yolu kendine çıkıyor herkesin
isli camlarda yazan
Güne teğet bir güncenin /
İçinde adın yok artık senin
Ak köpüklü mavi etekleri de denizin
Var olan / yalnızca ekmek arası hazan...
30.09.05
Orhun BasatKayıt Tarihi : 1.10.2005 12:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
adı yok bir kadındır belki de
ve kan ter içindedir çocuk atlaslarında yılkı dediğin
bir adım öteye göç zamanı yani!!
____ellerim birer çocuk gerillaydı yüzüne dokunduğumda
koyaklarda süzülen şahinleri sevyerderdik; yüzünde turfa...
aşkı boş bir çerçeveye benzetirim bu yüzden
bir çok duvar iz saklar gençliğimden
diyafram çivilerimde küflü bir bakış olursun
gözlerimi ansızın alırken gülüşünün renginden ..
adın diyorum adın; elif miydi yoksa süreyya!!
ulaşılmaz oluyor maviliği göğün
elif; aşka uzanan sonsuz bir çıkmaz diyorum
esrimiş bir teşebbüstür belki de
kanatır her yarayı; ahiri ayrılığa çıksada
alıngan olur geceleri yakamoz dediğin
kadınlar gelir geçer güncemden salına salına
her biri kendi gönlünde seferde
ahhh yaralı kalbim kadar yenik;
yaralı kalbim gibi mağrur kadınlar
hiç birinin gülüşünden geçmiyor senin sesin...
bıldır ki hayat dolu bir kadın yüzü
bu sene deniz kenarı yılkı...
'at dediğin sevişirken üşümüyor' demiştin ya
haklısın ama;
ölünce uçurumlarda kalır mutlaka bir kadın gözü..
levh-i mahfuz diyorum bu akşam; gerisi susku
içime kor gibi düşer Allah'ın güncesi...
___imgelerin bini bir para; ölümlerin de
eeyyyy kalem, sildim yazdığın ismi levh-i mahfuzumdan....!!!
şiir.
Ya şimdi / gece vakti
yolu kendine çıkıyor herkesin
isli camlarda yazan
Güne teğet bir güncenin /
İçinde adın yok artık senin
Ak köpüklü mavi etekleri de denizin
Var olan / yalnızca ekmek arası hazan
İçinde adın yok artık senin
çok güzel. şiir beni çekti içinde ki imge gökkuşağına. yüreğine sağlı şairin...
TÜM YORUMLAR (17)