Kadından adama.... Şiiri - Mikail Ak

Çocukluğunun atlı karıncalarına götür beni
Dört nala dönsün dünya etrafımızda.
Uçurtmalarının saçaklarına bağla
Sal gökyüzüne, bulutlara dokunayım
Bulutlardan saklı bir bahçe yapayım
Kimse, hiç kimse dokunmasın, dokunamasın
Ara sıra sen gel,
Hayata karşı çay molası verelim birlikte
Yorgunluğumuzu atalım, yepyeni yorgunluklar yaşayalım
Birlikte.
Gönlümce, gönlümden geçence sevebileyim seni
Parmaklarım saçlarından hiç ayrılmasın
Hiç durmasın okşayışım.
Avuçlarıma yasla kendini
Soluklan, umutlan, yaşam aksın gözlerimizden
Sakla beni kuytuna
Acıtmasınlar içimi, acımasın canım artık
Kalmasın üstümde parmak izleri
Sakla beni.
Çay olsun, katran karası olsun, isli demlikten olsun
Senle olsun.
Sen olunca nefesim bile daha çok sarıyor ciğerimi
Gizlemeden, kelimelerle cambazlık yapmadan, seviyorum seni.