Kadında Cihan üşür Şiiri - Eyüp Cüce

(Kadınlarımıza minnet ve şükranlarımızla)

Ey kadın dövmeyi marifet sayan! ..
Madalya mı takar gücünü duyan?
Hala ilk çağdasın,uyan be uyan! ..
Bülbül ağlayınca aşiyan üşür.

Daha dün yarin gül,eller dikendi.
Hani cefakardı,çile çekendi?
Söz mü bitti,kelime mi tükendi?
Şimdi neden canan üşür,can üşür?

Şiddet ile ne geçiyor eline?
Name mi düşüyor sazın teline?
Bir güzel söz hasret kalmış diline.
Bir sorsana,güneş ne zaman üşür?

Bu cehalet nasıl sarmış ülkemi?
Söyleyin,dayak mı aşkın erdemi?
Kadındır sevgiyi taşıyan gemi,
O gemi batarsa her liman üşür.

Bir çiçek,bir tatlı söz bekler senden,
Yapmacık poz değil,öz bekler senden.
Ocağım tütsün der,köz bekler senden,
Kadın bir ah etse asuman üşür.

Evinde erkeksin,dışarda ürkek...
Tekmeyi,yumruğu vurursun tek tek,
Gözünün morluğu elbet geçecek,
Ama yüreğinde her elvan üşür.

Bu öfken,bu kinin eğer dinerse,
Döv hadi,hiç durma,dayak hünerse! ..
Kadınlar güneştir,bir an sönerse,
Şehir,ülke değil,bir cihan üşür.
.......
Ocağı yakacak kav olmak varken,
Virane ararsın ev olmak varken...
Niye CÜCEleştin dev olmak varken?
Unutma,kadında hanüman üşür.