Kadıncık Şiiri - İsmet Can

Sele dönüştü sevdası dilde, değer verilirken kadına
Nikâh elbisesi giydirilerek, zavallı denildi adına
Saçını süpürge etti, zorlu hayata karşı inadına
Önce kızlık adını, sonra hayallerini kaybetti
Kadıncık

Cenneti ayağının altına seren, O Yüce Hakk’tı
Saçlarına tokalarını, yüreğine ise acılarını taktı
Karanlık dünyasına, bir mutluluk ışığı yaktı
Işığını söndürdü hain rüzgâr, karanlığında ürperiyor
Kadıncık

Baharları kısa, kışları uzun yaşıyor duvar kafesinde
Büyüyor yüreğindeki çığ, korkularıyla nefesinde
Kucak açıyor umutlara, mutlulukların arifesinde
Acılı hikâyelerini yazıyor, yürek kalemiyle şimdi
Kadıncık

26 05 2013