KADINCA Özeleştiri Şiiri - Funda Gülseven

Kadına dair sorunların çözümü için öncelikle kadının kadınlıkla yüzleşmesi, kadınlığı ve kadın sorunlarını sorgulaması, kadınca özeleştiri yapması ve kadınca insani çözümler yaratması yada bulması gerekiyor... Niye mi? Çünkü kadın önce kendisine inebilmeli, kendisini sorgulayabilmeli ki kendine ve hayata dair yanlışları ve eksikleri görüp düzeltebilsin, giderebilsin, en azından bunlara karşı olası çözümler arayabilsin... Ve yine kendine ve hayata dair doğruları ve olması gerekenleri görüp çoğaltabilsin, yerine getirebilsin... Yıkıcılıktan uzak bir şekilde, en yapıcı haliyle hayatı ve kendisini eleştirebilsin... Değişebilsin, gelişebilsin... Değişirken değiştirebilsin, gelişirken geliştirebilsin...

Kadınların yaşadığı sorunlarının temelini ve sebebini tümden hayata, yaşam koşullarına ve erkeklere yüklemek yanlış olur... Çünkü kadınların yaşadığı sorunların bir kısmı yine kadından kaynaklanıyor, kadınların kimisi bunları gönüllü olarak kabulleniyorlar, hatta kendileri istiyorlar... Kimisi bunları doğal bir akış, hayatın değiştirilemez gerçeği olarak görüyorlar, çünkü öyle öğretiliyorlar, öyle yetiştiriliyorlar... Sorgulama gereği duymadan yaşıyorlar bunları... Kimisi ise baskıyla mecburen kabul etmek zorunda bırakılıyor... Bu baskılardan ise gerek kişisel pasiflikleri, gerek ürkmüş korkuları, gerek özgüven eksikliği, gerek sindirilmişlikleri, gerek ekonomik özgürlükten yoksun oluşları nedeniyle kurtulamıyorlar...

Bazı kadınlar ya kendi istek ve tercihlerinden dolayı, yada bazen babalarının yada eşlerinin istekleri veya baskılarına boyun eğerek eve yada dar bir çevreye sığdırıyorlar yaşamlarını.... Duvarlarını kendileri yada çevresindekiler ören bu kadınlar genellikle hayatlarını erkeklere bağlı yada bağımlı olarak geçiriyorlar... Hatta bu kadınların çoğu erkeğin yanında değil arkasında durmayı bir erdem olarak görüyorlar... Kimilerince domestik kadınlar diye adlandırılan bu kadınlar kendilerinden habersiz hatta kendilerinden kaçışta olan, kendilerine güvensiz olan kadınlardır genelde... Ekonomik özgürlüklerini kazanamamış, yada kazanmasına fırsat verilmemiş, ve sosyal- kültürel gelişimlerini ya kendilerinden, ya yaşam koşullarından yada çevrelerindeki kişilerden dolayı tamamlayamamış kadınlardır... Eğitim ve yaşam alanları daraltılan bu kadınların çoğunun sorunları doğumlarından itibaren başlar.... Ailesi içerinde baskı gören bu kadınlar baba- abi- kardeş baskısından kaçmak, kurtulmak için çareyi evlenmekte buluyorlar... Çoğu zaman sevmeden,istemeden... Baba - abi etkisinden çıkıp koca etkisine giriyorlar bu kez... Kocalarında da aradığı huzuru bulamayınca da bu kez tüm umudunu oğullarına bağlıyorlar... Hep birilerinin kanatları altına sığınmaya çalışıyorlar en yumuşak deyimle... Yada birilerini, genellikle hayatlarındaki erkekleri, baba- erkek kardeş- koca, kendilerinden üstün tutup, onların korunaklı yada korkutucu güvenliklerine sığınmaya çalışıyorlar... Ayrıca bu tarz kadınlar genel olarak kendi gerçeklerine yada hayatlarındaki sorunlara isyan etseler bile çocukları arasında kız- erkek ayrımı yaparak, ‘ erkek egemen, kız- kadın pasif yaşam’ ı çocuklarının bilinçaltlarına ve hayatlarına yine kendileri yerleştiriyorlar onları yetiştirirken... Böylelikle bu kısır döngüyü ileriki nesillere aktarıyorlar...

Belli bir yaşanmışlıkta, koşulda yada zamanda yanlış giden yada eksik olan birşeylerin farkına varan ve bunları düzeltmek yada gidermek isteyen kadınların tuttuğu yollar da hep doğru olmuyor maalesef.... Farklı tarzda tepkiler ve isyanlar doğuyor... Bazı isyanlı tepkilerin getirisi olumlu ve yapıcı oluyor, ancak bir kısmı tam tersi olumsuz ve yıkıcı oluyor... Olumlu ve yapıcı olanlar önce kendi hayatlarından, kendi ailelerinden, kendi çevrelerinden başlayarak ters giden şeyleri düzeltmeye, yok sayılmış yada gasp edilmiş kadınlık haklarını kazanmaya çalışırlar onurlu bir şekilde... Olumsuz ve yıkıcı olanlarda ise bir önceki yazımda ve hep söylediğim gibi kadınlar kendilerini tüketişe, kirletişe geçiyorlar, bir nevi ucuz kahramanlıklarla, yada baskılara dayanamayıp olmadık yer ve zamanlarda, olmadık şekillerde patlayarak... Ya bedenlerini kirletip tüketiyorlar, yada duygu ve düşüncelerini... Bazense hepsini maalesef...

Bazı kadınlar ise hırslarına yenik düşüyorlar, kendi gönüllü yada zoraki hırslarının altında eziliyorlar... Bazıları daha çok kazanma, daha çok harcama, daha üst bir noktaya gelme, hep başarılı olma, hep üstün olma duygu, düşünce ve hırs güdülerinden dolayı buna sürükleniyorlar... Kendi maddi manevi ego tatminleri için... Kimisi ise ya kalıplarını yıkmak yada duvarlarını aşmak, yada yine başka birilerine hoş yada iyi görünmek için hırsa bürüyorlar yaşamlarını...

Hırsa bürünenlerin bir kısmı kendilerini, benliklerini, bedenlerini, duygu ve düşüncelerini kirletip tüketenler oluyor... Bulanık suya bezeli hayatlarından kaçarken çamura sürüklenenler oluyorlar... Karşısındakileri yada hayatı sömürüp kullanmaya çalışırlarken esas olarak kendilerini sömürdüklerinin, kendilerini tükettiklerinin farkında bile olmuyorlar...

Hırsa bürünenlerin diğer kısmı ise başka birilerine hoş ve iyi görünmek için çabalayan kadınlar... Özellikle başkaları için bu hırslı uğraşa girişmek yine kadına yüklenen etiketler ve beklentilerin getirisi sanırım... Çünkü kadına yüklenen misyonlar ve görevler o kadar çok ki kadın bir tanesini eksik yada yanlış yapsa dışlanma korkusu yaşıyor... Özellikle evli kadınlar terkedilme, yada aldatılma korkusu yaşıyor... Ayrıca aile ve toplum tarafından dışlanma, horgörülme korkusu yaşıyor... Bu hırs savaşının en büyük sebebi bu bence... Diğer sebepleri ise kimliğini ve özgürlüğünü arayan kadınların kendini ispat etme çabası... Hayata daha güçlü bir şekilde tutunma, var olma savaşı... Ama bu savaşta kullandıkları silahları bazen plansız programsız, bilinçsiz, bilgisiz ve gözü kara yada dengesiz kullandıkları için yine kendi kendilerini vuruyorlar... Çoğu zaman kaldıramayacakaları yüklerin altına girip eziliyorlar... Kendi kendilerini yaralıyorlar... O zaman karşılarındaki erkeklerden yada hayattan daha çok yorup tüketiyorlar kendilerini... Kendi esas ihtiyaç, istek ve beklentilerini unutup kendilerini kendilerinden çalıyorlar...

Yukarda sözü edilenler hayatın her kesiminden, yaşamın her kesitinden kadınlar... Kimisi dört duvar yaşam havuzlarından memnun yada boyun eğmiş... Kimisi hayat labirentinin içerisinde kaybolmayı göze alarak çıkış yolu arayışında... Bu arayışta kimisi bilinçli kimisi bilinçsiz... Kimisi dengeli, kimisi dengesiz... Kimisi yapıcı, kimisi yıkıcı... Kimisi gerçeklerin ve olması gerekenlerin rehberliğinde tutarlı, onurlu ve kendinden emin... Kimisi ise ne istediğinden kendi bile emin olmadan, gerekli duygu-düşünce heybesinden, mantık rehberinden yoksun olarak gözü kara yollara düşen... Hepsi kendilerince hayatlarına yol çizmeye, yol vermeye çalışan kadınlar.... İşte bu çetrefilli tali yollardan düz bir anayola ulaşmaya çalışan kadınlığın öyküsü... Garip ve çok yönlü kısır bir döngü... Döngü çarkının dişlilerinden biri ise yine kadınlar... Çoğu sorunun sebebi de çözümü de yine kadınlar...