Hatırlayamadığım şeyleri yaşıyorum. Ya da yaşıyormuş gibi hissediyorum, hatırlamıyorum.
Gecenin nasıl geçtiğine uyku halindeyken bir anlam yükleyemiyorsam, inadına gündüzlerin gerçekten akrep gibi mıy mıy oluşundan daha kararsızım bu günlerde.
Dilimde birkaç sözcük beste kimin, güfte kimin, ben kimim?
Beynimin beni düşünmeye zorladığı o anlardan kaçmak için sığındığım uyku sanki ömrümden günlerimi çalıyor, düğünlerde havaya sıkılan gereksiz kurşunlar gibi gelip geçiyor…
Mücadele etmek mi zor, yoksa yaşam mı kararsızım.
Mücadele edecek gücüm mü yok, yoksa yaşamaya mı emin değilim.
Halsizliğim zayıflığımdan mı, yoksa tahammül ve takatin bittiği noktada mı yürümeye çalışıyorum muamma…
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor