Orası benim ilk okulum,
İlk göz ağrım, ilk adamlığım..
Annem oraya bırakmıştı ilk gün,
Koca adam oldum sanmıştım,
Ortada küçük bir soba yanardı,
İnan gözümüzde kocamandı
Çok ders aldık o sobanın yanında
Hepsi çok kıymetli birer andı
Birlikte zengindik, birlikte fakirdik
Kimimiz işçi çocuğu, kimimiz yetimdik
Mühim olan şu ki, hepimiz kardeştik
Hepimiz birdik, çocuktuk şendik
Kimimiz çok çalışkandı
Kimimiz berenarı
Adı gibi merhametliydi orası
Kol kanat gerdi taş duvarı
Duvarları kalındı, hikayesi derindi,
Tavanları yüksek, havası serindi,
Adı gibi şefkatliydi okulum,
Pencereleri cömertliğin simgesi
İlk burada düştü aklıma hayaller,
Burada düşledim istikbali
Giydiğimiz önlük karaydı ama,
Beyaz yakamız ümidin rengi
Kadınana, ilim irfan ocağı
Bir de sanki ana kucağı
Son gün ayrılmak zor geldi inan
İki damla yaş da benden ayrıldı
Kayıt Tarihi : 22.3.2022 09:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!