Kadına Uzanan Eller Kırılsın! ..

O badem gözlerin ne ağlar için için, derin kuyular gibi?
Yeşili kahveye dönmüş, beyazı kırmızıya, inciler dökük dökük!
Sürme çekilesi kapaklar mor mor halkalar, olimpiyat amblemi sanki!
Elma yanaklarının bir yanı kızıl, bir yanı mor, pembe…
Hokka burun kırılmış kemerinden, ha düştü düşecek köprü!
Sarkmış kulaklarını örtmeye çalışan sarı perde saçlar, ürpek kırpık,
Ne yakışır oysa becerikli kuaför elinden çıkmış güzel bir röfle? !
Keman yayı gibi gerili kaşlarının altından, ha fırladı ha fırlayacak oklar ıslak!
Öpülesi gül dudakların patlamış otomobil lastiği, sınmış havası!
Kırmızı ruj yerine sürülmüş bölük pörçük al kan lekeleri!
İncilerin keser, sokma kalem parmaklarını sığmaz ağzına; üçü, beşi yedisi...
Tırnakların çamur, oynamış sanki tozla hamur yoğurması gerekirken ellerin!
Ha bire titrersin, bil ki rolantideki otomobil! ..
Söyle söyleyebiliyorsan, kimler aldı havanı?
Hangi densiz soktu buz gibi dereye, kaynar suya?
Etme kurbanın olayım, erkek çocuklarını doğuran analara beddua! ..