Demokrasi Nimeti Şiiri - Haydar Demoğlu

Niceleri yandı, yakıldı…
Niceleri darağacına asıldı,
Niceleri katledildi, kurşunlandı, bombalandı,
Bilim adamı, yazar, gazeteci…
Siyasetçi, işçi, köylü, öğrenci…
Hepsi ülkeme demokrasi dedi.
Ama bugün dönüp baktım ki
Boşuna ölmüş bunca insan sanki
Atatürk’ün bıraktığı yerde kalmış; gördüm ki
Muasır medeniyet, Çağdaşlık, demokrasi.
Bir arpa boyu, ilerleme kayıt etmemiş gibi.
Ülkemde; kadınla erkeği eşit kılan, hakkı adaleti,
Kimini iter gördüm elinin tersiyle, bu nimeti.
Kimi insan; saklar, kilitler bazı değerleri,
Eğer tutamıyorsa nefsini,
Oysa giz; merakın, arzunun kamçısı değil mi?
Cinsel araç değil de, birbirimizi;
İnsan gözüyle görme kültürü; çağdaşlığın kendisi.
Saç, baş, körelmeyen nefislerin bahanesi.
Çağdaşlığa ve medeniyete özgürlüktür; demokrasi.
Geri gitmek en kolayı, zordur ileri gitmesi.
Birçok ülkede halen sürerken medeniyet mücadelesi,
Ülkemde “muasırlık” herkese Atatürk’ün hediyesi,
Sahip çıkması gerekenlerin, asırlar öncesine dönmesi,
Akla sığar mı? Eşin taşırken modern çizgileri,
Senin üzerinde asırlar öncesinin izleri.
Sanki kundaktaki bebeğin portresi,
Büyüyüp kundaktan çıkmaktır demokrasi.
Bebekler de artık kundağa sarılmıyor ki
Onlar bile çağ atladı, kundağı ilkel görüyor demek ki
Çağdaşlığa, medeniyete…
Hukukun üstünlüğüne, sosyal adalete uzanan yolda ki,
Geleceği, yarınları, çağdaşlığı ve aydınlığı yakalamaktır demokrasi
Haydar Demoğlu; Yitirmiyor; inancını, umudunu, güvenini,
Biliyor ki, milletinin sağduyusu çok kuvvetli,
Bu millet geçmişinden dersler almayı hep bildi,
Elindeki nimetlerini, karanlık tarihe hiç gömer mi?
Bu büyük millet; farkında biliyor, elindeki cevherin kıymetini.
Haydar Demoğlu