Âdem o ki, özümlemiş aşkını
Gönül vazosunda çiçektir kadın,
Huzur içer olmuş bade şaşkını
Deruna bal yapan böcektir kadın.
İslam’da keşişlik yoktur bilesin
Yalnızlık kahrını içten silesin,
Okşayan nağmeler çalıp söylesin
İçe huzur veren köçektir kadın.
O bir nazenindir, sırçadır camdır
Bırak kıskançlığı, güveni tamdır
Pişirmeğe kalkma sanma ki hamdır
Dişe dokunmayan keşkektir kadın.
Oba onda, konak onda, han onda
Vefa onda, cefa onda, can onda
Maziyi arama onsuzluğunda
Sana yavru veren şişektir kadın.
Sen sen ol aman ha! İtip kaktırma
Çok seven yürek ol, sözü çaktırma
Bir sakıza gönül al, ele baktırma
Adama hem yorgan, döşektir kadın.
H.İbrahim SAKARYA
H. İbrahim SakaryaKayıt Tarihi : 8.3.2013 17:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!