Bilmediğim tenlerin arasından geçerken
İçime düşüyor kokun.
Tüm zincirlerimle bağımı kesiyorum
Ne kadar imge varsa topluyor;
Duyumsadıklarımı içime çekerek kutsuyorum.
Yokluğun,
Çiseleyen gözyaşının sığınağında yıkanmama engel değil
Bedenin uğramasa da yoluma
Karış karış gezinmesem,
Kaybolmasam da kuytunda
Engel değil efsunlu hallerini içime çekmeme.
Biriktirdiğim ne kadar sen düşselliği varsa
Göz yumup salıveriyorum evrene
Evrenle şiir iş birliği kurunca
Kokun,
Tütsülenerek düşüyor yüzüme
Boynun uzak bir düş nehri olsa bile…
Kayıt Tarihi : 5.10.2012 09:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)