Kadın, hayatın orta yerinde
_Çevresi tel örgü..
__Nazarında dünya,
__Yaşanılmayacak bir rüya...
Toprak, yaşamın kaynağı
_Ezilir, sırtındaki yükün ağırlığında
__Varlığında dirim,
___Sonsuz bir hulya...
Kadın, toprağa dokundu
_Eli güneş gibi..
__Toprak kadına değdi,
___Kendinden bildi..
____Kadın, toprak oldu,
_____Toprak, kadın...
Kayıt Tarihi : 23.1.2004 09:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arzu Dinçer](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/01/23/kadin-ve-toprak.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)