Kadın ve Kadın Şiiri - Yüksel Önaçan

Sen, solaryum salonunda yanarken, fitnes salonunda yağ eritip, kas yaparken, sauna da ter atarken uzakta bir kadın var, bilmelisin.
O, tarlada güneşin altında yanıyor, elinde çapa ya da kazmayla eğilip doğrulurken yüreğinin yağına kadar eriyor, tepeden ayak tırnaklarına kadar ter akıyor, sırtında yüküyle evine dönerken kas yapıyor.

Sen, hem rejim yapıp, hem de gününüz için fırında pasta-börek yaparken, uzakta bir kadın var, bilmelisin.
İçi boşalmış un çuvalını, yere yaydığı bir yaygıya silkiyor. Tandırda yapacağı ekmeği bir lokma daha büyük yapabilmek için...

Sen baharda aldığın elbiseni modası geçti diye paspas bezi yapmak için parçalarken, uzakta bir kadın var bilmelisin.
Üç yıl önce kaba ipliklerle diktiği pazen elbisesinin parçalanmış kol ağızlarını, etek uçlarını, bulabildiği bir pazenle yamamaya çalışıyor. Nasırlı elleriyle tuttuğu iğnesine taktığı ipliği kalın ve teğitler seyrek mi seyrek...

Sen, yine modası geçti diye geçen yıl aldığın çizmeni çöpe atarken, uzakta bir kadın var bilmelisin.
Çapa dönüşü, sivri bir taşa çarpıp yırtılan lastik ayakkabısından çamur giriyor ve o, plastik poşetten kestiği bir parçayla çamurun beyaz ayak parmaklarına ulaşmaması için tıkaç yapıyor...

Sen, her sabah yüzüne envayi tür kremleri boca ederken, uzakta bir kadın var, bilmelisin.
Ateşli bir hastalık sonucu uçuklayan dudaklarına sürecek bir pürtük krem bulamadığından, kırık aynasına bakmaksızın, dudaklarına margarin sürüyor...

Sen, hergün ithal malı şampuanla saçını yıkarken, uzakta bir kadın var, bilmelisin.
Saçağı kısalmış süpürgenin kaldırdığı tozlar saçlarını kirletmesin diye sımsıkı başörtüsünü bağlıyor. Öyle yapmasa biliyor ki, rafta duran yeşil sabun daha erken eriyip-tükenecek...

Sen, gecenin geç vaktinde zindelikten uyuyamayıp, can sıkıntısıyla sıcacık salonunuzda volta atarken, uzakta bir kadın var, bilmelisin.
Sabah namazından beri çalışmasına rağmen işleri bitirememenin de verdiği bezginlikle, pamuk yorganına bürünmüş, ağırlığı döşeği delecek gibi...