Kadın ve Güneş, Şiiri - Haydar Metin

Kadınlar,

Gözü kirpiğine haram kadınlar
geceden yürür Güneşe
Zöhre yıldızıdır onlar
Seher vakti ayaklarına düşende!

Kadınlar
bağda,
dağda,
ikinci,
üçüncü
yani
ne çok köledir!

Özgür dünya için,
Sınıfa önder,
öndere kavğa gerek!
Her sancı, bağımsızlık taşır,
Tarladan harmana
üvendereden nodula
acıyla uyanana..
Bak işte, bu bir devrimdir!

Dünya,
ötede,
geride
ulan anlasana
yiğecegini,
giyecegini,
yani gülüp gülmeyecegini
hamileye, sokakta parmak sallayana
velhasıl, bir cümle kadınlara
beyaz camdan,
o kara cüppe bağırıyor! !
Haraaaamm!

Analar, Bacılar,
duymayın bunları!
Akıl döşeyin Asfalt yollara,
har inmeden kızıl güllere
gitmesin zifire ömrümüzün Treni!
Bitsin Güneşe hasretlik!
Kestirtme bileti dönülmez yollara
kapatın rayları, indirin Şartelleri!

Duy, bak Sakal ne diyor!
+ Ana, bacı, çoluk çocuk tahrik unsurudur eğer dişiyse!
Altı yaşında bir bebesin ya
Yani on sekizin çeyregi,
dört tane alma hakkım var ya
Matematik güzeldir! "

Haydar Metin