Seherlerde nur yağar, gül bahçesinde şebnem.
Helal saatler başlar, sır alınır geceden.
Gülün kalbinde sızı kadın kirpiğinde nem,
Tebessümler çalınır sırça köşklü eceden,
Rahmet iklimlerinde kendini gizler matem!
Hangi masum busedir aşığın ellerinde?
Hangi sisli hatıra nazarı beyaz gülün?
Bozulan son yeminle şu yaban ellerinde,
Kadın sessiz ağlarken, canı yanar bülbülün.
Gün kaybolur ansızın gülün hayallerinde!
Yürek hırsızlarına yastık oldukça döşü,
Kördüğüm olur kadın, çilesiyle solar gül.
Sevdaya kurulmazsa, gözyaşındaki düşü,
Alevlerle tutuşur kendine kıyar gönül.
Cam kırığı hüzünler talan eder gülüşü!
Umursamaz dünyayı bir muhayyel bakıştır.
En koyu kıvamında, derunda pişer çile.
Secdeyi öpen başta yazılanlar nakıştır.
Bir gülün, bir kadının sitemi düşer dile.
Mumda eriyen sabır nedameti yıkıştır.!
Masumiyet hıçkırır açık avuçlarında.
Süzülürken iffeti ay yüzündeki aktan,
Yaldızlar kümelenir çözülen saçlarında.
Gül cevherini alır, sarındığı kundaktan.
Kadın yine meczuptur aşkının uçlarında!
Hasrete boyandıkça teslim olur kedere,
Gül yaprağında kızıl, kadın yüreğinde yaş.
Hükmü bitince sözün dudak büker kadere,
Olgunlaşan acılar dökülür yavaş yavaş.
Kadın aşkını işler candaki mücevhere!
İlk vuslatın rüyası, dillere düşen halvet,
Varoluşun sırrıdır süregelen bu nizam,
Gülün muhtevasından süzüldükçe asalet!
Hislere meydan okur manadaki intizam
Kadının sükûtuyla gülde ağlar ihanet!
Sessiz çığlıklarını duyuramaz o yâre,
Çölü tutuşturur har, kalbini oyar buzun.
Taze çiğdir gözyaşı, kadın kalbinde yare
Vefayı yoran ahlar, çıktıkça uzun uzun
Sabır katmeridir gül kadın gökte Sitare!
“Gül mü kadına benzer, kadın mı güle bilmem?
Ben bir gamlı bülbülüm, zardayım gülebilmem! ” (Sevim YAKICI)
NOT: Mamak Belediyesinin düzenlemiş olduğu 'KADIN' konulu yarışmada 8 Mart 2011 günü şiir dalında birincilik ödülünü alan eserdir.
Sevim Yakıcı
Kayıt Tarihi : 10.3.2011 12:28:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiir gamla yazıldı, onurla ikram edildi. Davete icabet sünnettendi ama nefret her zamanki gibi icabeti çiğnedi. Kin galebe geldi. Her yer kapkara oldu, siyaha boyandı şan! Sevdadın ufuklarında gün karardı, aşka canını verdi can. Bir kadın, ruhu ezelden yaralı bir kadın, sığındığı limanda her zamanki gibi usul usul ağladı. Onu kimse göremedi, yalnızca şair hissetti, şiir oldu, mısra oldu dil oldu. Nefreti besleyenler değil, nefrete hedef edilenler en çok utandı. Kadın, Allahına sığındı her zamanki gibi, kolu kanadı kırık yen içinde. Kar yağdı Başkente, acıyı, elemi, sihayı saklamak için tutam tutam kar yağdı sokaklara caddelere evlere. Başkenttin bir ucunda yine bir kadın ağladı, diğer ucunda ise bir gül! Nefret iklimlerinde kendine kıydı gönül. Dökülen her kar tanesinin altında boynunu büktü ödül. Kine, öfkeye, şiddete ve nefrete karşı yinede; bembeyaz sayfalara yazıldı Kadın ve Gül!
İçimde binlerce Hüseyin ölür'
Yüreğini ve kalemini kendime çok benzettiğim kadîm dostum. Sen şiire, şiir sana çok yakışıyor. 'Kadın ve Gül' yazdığım şiirlerin yarısı neredeyse.. Senin şiirlerini okurken bencilliğimden uzaklaşıp hayranlık duyduğumu belirtmek isterim. Hüzünlü bir şiiri yazan yüreği tebrik etmek mi lazım teskin etmek mi bilemiyorum.. O yürek hiç susmasın ve hep sevgi dolu olsun.. Tebriklerimle/tebessümlerimle.
İçimde binlerce Hüseyin ölür'
Yüreğini ve kalemini kendime çok benzettiğim kadîm dostum. Sen şiire, şiir sana çok yakışıyor. 'Kadın ve Gül' yazdığım şiirlerin yarısı neredeyse.. Senin şiirlerini okurken bencilliğimden uzaklaşıp hayranlık duyduğumu belirtmek isterim. Hüzünlü bir şiiri yazan yüreği tebrik etmek mi lazım teskin etmek mi bilemiyorum.. O yürek hiç susmasın ve hep sevgi dolu olsun.. Tebriklerimle/tebessümlerimle..
TÜM YORUMLAR (39)