Kadın Ve Ana Şiiri - Süleyman Kır

bir çiçeksin sen
rengarenk
dünyadaki bütün çiçekler
sana özendiler
rengini kokusunu neşesini
senden aldılar.
insanlığın rengi kokusu
gökk kuşağı, kokum yok ama renklerimi sana sunuyorum diye gelin edasıyla gökyüzünde
kendini gösterir.
o kadar gizemlisinki
çözülmesi çok zor
garip esrar içerisinde
vazgeçilmez bir algısın
insanlar algıladığı kadar
anlamlandırır seni.
sevginin gizemli gücü sendedir
mananın esrarı sensin
sevginin mimarı
sevilmenin öğretmenisin
sevgilisin sen
sevilmeyi övülmeyi hakedesin sen
gönüllerde boşluğu dolmayan
ifadelere sığmayan sır,sın sen
esrarsın sen
Allahın lutfusun sen
sözdesin ağıttasın
övgüdesin gönüldesin
gönüllerde TAÇ’ dasın başdasın
merhamet pınarı, şevkat şelalesi gönül insanının ilhamısın.
huzursun ,hoşgörüsün
latafetsinzarafetsin nezaketsin sen
meziyetin kaynağısın sen
duygularımızı halının ilmekleri gibi dokuyan yoğuran sen
gönül telimizin tınısı melodisisin. bazen türkü bazen şarkı
hepisinin mayası şiirsin sen
herşeyden önce ve sonra
ANA sın sen.
beni sen dogurdun
babaları sen doğurdun
İnsanlığın Anası
İnsanlığın mayası
kişilik karekter, şahsiyet mimarı
insanlık sana muhtaç
kültürler sana muhtaç
medeniyetler sana muhtaç
insanın, insanlığın gönlünde TAÇ
ana bulunmaz yar
unutulmaz diyar
mazinin sultanı
bu anın sultanı
geleceğimizin şanı
insanlığın kahramanıdır ANA
cennet ayakların altındadır ANA

vuslat Süleyman Kır

Tüm analara babalara ve genç kardeşlerime seslenişimdir.
Ana ve babalarınızın kıymetini bilsinler. Bilsinlerki keşkelerine ağlamasınlar.