Kadin Ve Adam Şiiri - Gassan Satar

kadin sakladi tutkusunu koynunda..
erkegi demir ayriliklarin gerisinde..
gulumsedi dudaklarindaki arzuyu sunarcasina..
erkek uzatti damarli ellerini..
demir parmaklik eridi hasretin kavuran sidetinden..
kadin beline sardi ellerini..
bakti erkegin gozlerine..
en son sevisme gecesini anlatircasina..
ozledim seni dercesine..
erkek egdi bakislarini..
geceyi tutusturan ozlemi saklamak istedi..
kadin dondu etraflica..
sevismelerin terini carsafina sildigi kivirilislari gibi..
erkek guldu.. ilk kezdir guluyordu..
kadininin koynundan ayriligin demir parmakligina duseli..
kadin tutkusunu gizledi yine..
karanlik bakisli demir pencelerden..
kadin masumiyetini gizledi arzulu bakislarin derinine..
erkek bakti karanlik golgeye..
aski sonduren durusa..
demir parmakligin soluyan nefesine..
kadin cekti ellerini belinden..
sevismenin en orta yerinde.. yakalanmis gibi..
bakti erkegine suclu gibi.
erkek ozlemini gizledi yeniden..
degmesin diye karanlik durusun golgesi ustune…
zaman ucundan kan damlayan hancer misali..
vuruyordu celik pariltisini sevismelerin sirtina..
zaman oyle zalim..
demir parmakligin golgesinin avuclarinda..
hain gulumsemeli..
kadin zamana yenilmeyecek bu tutku dedi..
bakti erkegine..
gozlerindeki piriltida son sevismenin arzulu aksi..
erkegine bakti sonsuz..
her bakisinda zamani kuculten..
asagilayan asil durusuyla..
erkek bakti gardiyuanin avuclgardiyanin avuclarina..
ayriliga yuruyen zulme..
bakti kadinina sonsuz..
yenilmez bu sevda dercesine