Kadın Var Şiiri - Muhammet Avcı 2

Kadın vardır köşkte, sarayda yaşar
Evi tüten, damı akan kadın var.
Kadın var eşiyle ölüme koşar
Suyu bile başa kakan kadın var.

Kadın vardır lahana yer üç öğün,
Tarhana ki yese addeder düğün,
Et yüzü göremez bayrama değin,
Baldan, baklavadan bıkan kadın var.

Yerinde olsanız siz bu kişinin,
Nasıl tavır alırsınız düşünün,
Meyhanede geceleyen eşinin
Yoluna göz nuru döken kadın var.

Kadın vardır binmek için yok atı,
Kadın vardır hem köşkü var hem yatı
Herkes ayrı telden çalar hayatı
Parfüm kokan, tezek kokan kadın var.

Kadın vardır, ceviz kırar dişiyle,
Kadın var, nefrettir evin işiyle,
Kadın vardır, geçinemez eşiyle
Kaynana dırdırı çeken kadın var.

Kadın vardır, güldürmemiş hiç Rabbi,
Kadın vardır, yedi köyün garibi,
Kadın vardır, sekseninde kız gibi
Kırkına varmadan çöken kadın var.

Sokakta bir ayyaş yan gözle baksa,
Mahpustan korkuyor, öldürür yoksa
Karşısına Yusuf Pehlivan çıksa
Bir vuruşta yere yıkan kadın var.

Ömrü ıstırapla, yoklukla geçmiş,
Neşesi dağların ardına kaçmış,
Üç-beş kuruş için avucun açmış
Köşede boynunu büken kadın var.

Kırk roman yazılır bakıp haline,
Gözyaşları benzer bahar seline,
İğneyi- ipliği alıp eline,,
Yırtığı- söküğü diken kadın var.

Misafiri eksik olmaz hanında,
Sofrasını donatmakta anında,
Bağ ve bahçe işlerinin yanında
On altı çocuğa bakan kadın var.

Bir göz attım kadınların haline,
Muhabbeti benzer saba yeline,
Yanık Ozan, su dökemez eline
Semra’m gibi, yürek yakan kadın var.
Mart 2017 Sakarya
Muhammet AVCI ( Yanık Ozan)