Kadin Ustunde Kadin Kiriyorum

İbrahim Ethem Uzun
217

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Kadin Ustunde Kadin Kiriyorum

Mumkun degil
Benim ben olmam
Veya senin sen olman
Mumkun degil

Tekrar buyuk acilar yasamak
Kac gece uykusuz kalmak
Hic bir yemekten tat alamamak
Askin dehsetiyle titremek
Heycanli heycanli seninle konusmak
Semayi orten saclarindan yildizlari gorememek
Bunlari hatirlamak bile ne buyuk aptallik
Nehrin tersine aktigini bir gun gordun mu
Bu mumkun mu

Lutfen darilma bana
Misralarin noktalama isaretlerini yerli yerine koyarsam
Kadinlarla konusurken cok gercekciyim
Karistirmam kesinlikle
Aklin sesiyle
Kalbin sesini

Degisti sartlarimiz
Degisti seslerimiz
Degisti nefeslerimiz
Degisti kelimelerimiz
Degisti dusuncelrimiz
Degisti guluslerimiz aglayislarimiz
Degistik sevgilim cok degistik

Degisti hatta
Yastiklar
Perdeler
Elbiseler
Koltuklar
Vazolar

Biliyorum bu laflarimla derin yaralar aciyorum
Hem senin icinde
Hem kendi icimde

Dunya boyle
Yagmur yagdiramayiz
Ecele bekle deyemeyiz
Hayalimizle bile
Ayin seklini degistiremeyiz

Bir kere gelir nisan senede
Bir kere simsek isik sacar kalbimizde
Bir kere gunes dogar gunumuzde

Yasiyordum bir zamanlar
Ekvator hattinda
Adresim yaziliydi
Cikolata dudaklarinda

Ugramisti bize bir zamanlar
Delilik
Yildirimlariyla
Gok gurultuleriyle
Ruzgarlariyla
Buzlariyla

Simdi havam baskalasti
Pasalarin yollarina siir ekiyorum
Sanki demokrasi dusmanlarinin tarlasina mayin dosuyorum
Biliyorum kendi cukurumu kendim kaziyorum
Benim alin yazim bu hurriyet icin yasiyorum
Ulkemdeki sondurulmus ozgurluk fanuslarini yakmaya calisiyorum
Pasalarin nefesiyle sonmus ben sesimle yakmaya ugrasiyorum
Genclerin beyinlerini hurriyetin nuruyla yikiyorum
Farkindayim ahmaklik yapiyorum
Lakin bunu buyuk hur anadolu uygarligi icin yapiyorum
Pasalar gibi perde arkasinda oynamayi sevmiyorum

Ben kayit cihazindan hoslanmiyorum
Korkuyorum
Kendi sesimden
Kendi nefesimden
Kendi sivemden
Kendi siirimden
Kendi kelimelerimden

Hafizami kaybettim ben
Bakiyorum insanlarin yuzune
Yuzlerini goremiyorum
Bakiyorum insanlarin gozlerine
Gozlerini okuyamiyorum
Bakiyorum insanlarin dudaklarindan dokulen cumlelere
Cumlelerini anlayamiyorum
Bakiyorum kalabaliklara
Insan diyebilecegim insan goremiyorum
Yataklarin carsaflarina bakiyorum
Intihar etmis cesedimi goruyorum
Ellerine bakiyorum sevgilim
Agliyorum
Agliyorum
Agliyorum
Guluyorum
Sanki kafayi siyiriyorum
Cinnet geciriyorum
Ne olur oksa beni
Ne olur oksa beni
Ne olur op kirpiklerimi
Ne olur op alnimi

Benim biricik guvercinim
Bizi kesen tarih
Keskin kilincindan nasil kacalim senelerin
Osmanli devdi
Seneler onu bile devirdi
O dem nerede kaldi
Ne lale bahcesi
Ne Nedimin kayik sefasi
Ne Fuzulunin fuzuli olmayan Su Kasidesi
Ne de sadirvanlarin su sarkisi

Ellerimle ezdigim memelerine donemem
Ah cilgin kanimin kaynadigi gunlerim
Ah pamuk dosekler uzerindeki terorist tabiatim
Ah mert ask fetihlerim
Ah evlenen beni unutamayan sevgililerim
Ah kocalarini bile unutturdugum sosyete kadinlari

Saatin akrebi donuyor
Zamanin akrebi her saniye beni sokuyor
Duygusalligim yavas yavas oluyor
Kelimelerim kibarligini kaybediyor
Sevgi benim elimde kadinlari oldurdugum silahim oluyor
Sevgi benim suc ortagim oluyor
Sevgi benim sahsiyetimi de olduruyor
Cismim siratil mustagimden cikiyor
Kadin ustunde kadin kiriyorum

Ask treni hareket etti
Istasyondayiz
Oturuyoruz hala biz
Yandi biletlerimiz
Durakta daha neyi konusuyoruz
Ne kadar saskiniz
Ne sen
Ne ben
Farkinda bile degiliz

Yapisti tenimize paltolarimiz
Cayimiz dahi oldu buz
Uzakta kaldi ask sehrimiz
Kusluk vakti mi tasinacagiz
Yoksa sadece yolculuga mi cikacagiz

Ask tereni de kacti
Hic bir vagonda
Ne bos oda
Ne bos koltuk
Gidecegimiz sehir haritada yok
Kuzeyde guneyde yok
Doguda batida yok
Benim bu dunyada zaten yerim yok

Zaman treni de hareket etti
Cocuklugumuza donmemiz imkansiz
Zeytin topladigim daglara
Pamuk topladigim ovalara
Su tabancamla yuzlerine su fiskirttigim koyumuzun guzel kizlarina
Ilk okulda saclarini asildigim kendini beyenmis kiz arkadaslarima
Ders calisma bahanesiyle okul kutuphanesinde kaldigimiz basbasa
Liseli atesli kiz arkadaslarima
Sinamada dirseklerimiz bibirbirine deydikce
Ayni kulahtan patlamis misir yedikce
Askimizi pisirdigimiz fakulteli kiz arkadaslarima
Kokladigim beyaz yaseminlere
Optugum kirmizi gullere
Oksadigim ceylanlara
Siir okudugum perilere

Artik donmem mumkun degil
Kadinlar vatanindaki ask koskume
Hic gorulmus mu
Bir nehrin tersine aktigi

İbrahim Ethem Uzun
Kayıt Tarihi : 24.3.2006 16:28:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

İbrahim Ethem Uzun