Kadın Sevdim Şiiri - Ozan Çelebi

Bir kadın sevdim uçurtmalarım yırtılmadan önce
Zifiri karanlık gözlerinde tek bir aydınlık aradım
Kendi adıma
Uzaklarda çok uzaklarda kaldı hasret duyduğum
Yıldızlar kadar uzaklarda…
Bir kadın sevdim hüznün harflerini öğrenmeden
Usulca akarken hayat saçlarımdan
Ayrılıklar tatmamıştım, nefessiz koymamıştı daha zaman
Bir kadın sevdim kendimde kaybolmadan
Ölmeyi daha yeni öğrenmemiştim her ayrılıkta
Nokta koymadan da yaşanırmış bilmezdim
Gerçekten severmiş insan o zaman
Ve bir kadın sevdim ellerimde yok oldu
Asırlık dut ağacının altında daha asılmadan