Kadın Portresi – 1800lü Yıllar
Ses boğuluyor giyside. Kadının gözleri
izliyor gladyatörü. Ve sonra kadının kendisi
duruyor arenada. Özgür mü kadın? Altın bir çerçeve
sıkıştırıp geriyor tabloyu.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta