geldin, doğurganlığın kalesinden
gebesin, gidemezsin ölümden
çifte düğündür
-hayat
-bir gün sorgulanır kadında
erkekte,hayatın ıssızlığına dalınca-
anne ölüme doğurur çocuğu
erkekse, iktidarına katar kanını
inceden alır intikamını
su'yun nabzını tutar
-yakalar
-anlatmayla olmaz, illa yaşatıp
işte budur çektiklerimiz derler
tekrarların adını yazın kenara
sonra suç bulmayın yalnız intiharlara-
ağırdan kaplar ortalığı
bağırmadan hayat yok
gömülecek yerdedir yangını
ciğerler kavuşur sevdasına
-nefesiyle
-derinliği kalmadı bu işin
herkes biliyor artık öleceğini-
işbirlikçidir kadınlar
ölüme erkek katarlar
çekilip gittiklerine bakmayın
her yeri su kaplamışlar
-ayrılıklar
-kadın ölümdür
ölüm satar su sarnıçlarına
değdikçe yanar dudakta-
su zinciri
kan biraz
irin
zavallı bulut
göğün griliği
alıp elinden zehir
-başlar
-memelerinde asılı kalır deniz kaçkını
ne sen martıları bilirsin, ne martılar gözlerinin
rengini, ısmarla ve huzur varsa sokul kadına
bari ellerin temiz kalsın bu bahara
ve yeniden başla genç gelen farkın ayrımına-
siz bilemezsiniz
sevginin içinde erirsiniz...
can kalıntıları /
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 2.10.2006 12:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)