Benim hakkım değil iki üç sözcükle,
hunharca öldürülen kadını anlatmak.
Daha dün baharken,
bugün kanlı ceset toprağa düşmek.
Bir kahpe kanlı elin pençeşinde ölmek.
Ölür hayallerin,
Yanar tüm düşlerin,
Söner gülüşlerin diye bilmek.
Benim hakkım değil bir kaç cümle sözle bir acıyı anlatmak,
Sokakta can çekişmek.
Okurken ölmek,
Uyurken ölmek,
Yürürken ölmek,
Anneyken ölmek.
Ben yeni ölmüyorum,
Bin yıllık bir ölümle can çekişen,
Kadınım diye bilmek.
Benim hakkım değil yanan bir dünyayı anlatmak,
Ufacık bir yüreğe kâinatı sığdırmak.
Dört kitapta demez mi anne cennet,
Cennet kadının ayakları altında.
Ağlayınca gökler ağlar,
Gülünce çiçekler açar memleket.
Sonbahar,
Kış,
İlkbahar,
Yaz,
Dört mevsim
İçinde mavi denizler,
Avuçlarında iklimler,
Güneş her sabah gözlerinden doğmak.
Kayıt Tarihi : 30.12.2020 19:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Akşam yemeği sonrası yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/30/kadin-olmak-54.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!