Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
içeriği ve anlatımı ile çok çok değerli bir çalışma...
mesajı ve anlam yükü mükemmel işlenmiş...
kutluyorum kaleminizi...
içeriği ve anlatımı ile çok çok değerli bir çalışma...
mesajı ve anlam yükü mükemmel işlenmiş...
kutluyorum kaleminizi...
...Dış seslerin çokluğu susarak çarpıyor çığlığıma! Yalnızlığın ise bana bakış açısı tüm hırsını çıkarıyor; boşluğumdan faydalanıp hayatımı yaşıyor.Ruh halimin seyri kendine dönük,sorunlu sorumlu ve bitap halde can çekişiyor ortalarda…ağlamakta acımakta artık vız geliyor; yetmiyor,yetinmiyor yaslarım es geçiyor çıldırasıya.Gözümün feri karanlığa alıştı…öylesine ki; karanlık mı aydınlık aydınlık mı karanlık seçilmiyor…Yüreğimse kimsesizliğin soyadı! adımı çoktan unutmuş..kimliksiz dolaşıyor yaşam alanında..Anlatmak; anlamaktan ağırlaştı.Hele son dünlerimden sonra keşkeler aldı gitti,umutlarımın hevesini…rağmenlerin koynunda sabahlıyorum.Uykunun yitik haline esirleştim..Bilmiyorum …bu saatin yaşından sonra nasıl davranırım yarının bir yarın daha getirecek sabahına! !
....Bir benliğin merkezinde doyasıya hiçlik yaşıyorum..kınanma ihtimaline karşı,utanmayı sokuyorum kadınlıkla arama…! Ayıp diyorum…mahremin kız kurusu olmuş sevgisine…Bakir aşkların evliliğine şahitlik etmiş emeklerime..son sözümü söylüyorum…Boş ol! ! Boş ol! ! Boş ol! !...................
damarıma bastın sevgili Ruhsel!
haklısın güzel yürekli şaire...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta