Kadın Ne İster Şiiri - Cengiz Saydam

Cengiz Saydam
47

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Kadın Ne İster

Kadın ne ister?
Çok şey ister
Örneğin keşfedilmek ister
Ellenmemiş duygularını

Mücadeleler verdik
Kıtalar keşfettik
Milyonlarca kilometre uzaktaki
Mars'ı keşfettik
Kadını keşfedemedik

Ateşi bulduk
Kadının içini ısıtamadık
Tekerleği bulduk
Duygularımızı alıp
Üzerine binip gittiler
Tonlarca ağırlıktaki roketleri uzaya uçurduk
Kadını mutluluktan uçuramadık.

Rakının dibine vurduk
Oturduk birlikte şarap içtik
Karanlıkta içindeki aydınlığı görmek için
Işıkları söndürdük
Sarıldık öptük, sevdik, aşık olduk
Sevdalım, ölümüne kadar
Seninleyim dedik
Birlikte ağladık
Birlikte güldük
Adına şarkılar yazdık
Türküler söyledik
Kadınsız romana
Kadınsız filme
Yer vermedik
Hatta çöp kutusunu boşalttık
Yine de kadını keşfedemedik

Evde kaldık, yanında olduk
Dokunduk
"Elleme"
"Ne oturuyorsun?"
"Evi kirletiyorsun"
"Ayakabılarla dolaşma"
Tam her şey yolunda dedik
Diş fırçasının duruşu
Fırtınalar kopardı
"Git çalış" kovdu
Gittik çalışmaya
Zaman bulamadık
"Benimle ilgilenmiyorsun"
Çağırdı geldik
Kovdu gittik
Gelmeler gitmeler
Deneme tahtası olduk
Surat asıp kırdılar bizi, oysa ki
Biz yüreğimizden hiç çıkarmadık
Hep oracıktaydı
Yine de kadını keşfedemedik

Kadınlara
Güzel şeyler, tatlı sözler söyledik
Ruhunun derinliklerine inip
Nakışlar ördük
Oturup ağladılar
"Sen beni anlamıyorsun" dediler
Eşyalara karşı duruşları önemliydi
Bizim hayata karşı duruşumuz
Umurlarında bile değildi
Biz hayatın sanki içinde değildik
Hayatın içinde sadece kadınlar vardı
Onları keşfedemedik

Şiddete karşıyız dedik
Herifin oğlu sövdü
Ağzını burnunu kırdı
Araya girdik "yapma, etme be adam
Dövme" dedik
"Döndü, kocam değil mi?
Sana ne?
Hem döver hem sever
Bende onu seviyorum" dedi
Acılı yemek gibi
Ne acılı ne de acısız yanlarını
Keşfedemedik

Hafif sert olduk, maço dediler
Yürekten davrandık, hoşgörülü
Ve anlayışlı olduk
Kılıbık, yumuşak top gibi bir şey dediler
Yine de kadını keşfedemedik

Sanki birlikte yatıp
Birlikte yapmadık
Kiminle yaptığının
Farkında bile değiller
Sanki çocukların babaları başkaları
"Çocuklarla ilgilenmiyorsun"
Sanki sadece kadının meyvesi
"Siz yaptıysanız biz de suladık"
Sadece sevmek ve sahiplenmek
Kendilerine ait
Bunu da keşfedemedik

Pahalı mücevherler aldık taktık
Pahalı arabalara bindirdik
Saraylarda, köşklerde, villalarda yaşattık
"Mutsuzum, her şey maddiyat değil" dediler
Ve çekip gittiler
Garibandık, elde avuçta yoktu
Onlar bize taktı
"Ben anamın evinde böyle miydim?
Her şeyimiz vardı"
"Bir gün yüzü göstermedin"
"Hay senin ananın..."
"Niye küfrediyorsun?
Anama laf söyletmem" dediler
Ve çekip gittiler
Vardı gittiler, yoktu gittiler
Gidişleri keşfedemedik

Kıskandık, "niye kıskanıyorsun?"
Kıskanmadık
"O zaman sevmiyorsun" dediler
Bazen fırtına, bazen kasırga
Bazen de tsunami
Bazen de ayın çekim alanındaki
Okyanus gibi, gel gitler
Değişken olanı keşfedemedik

Şöyle baş başa bir romantizm
Yaşayalım dedik
Aklıları ya çocuklarda
Ya da çocukluklarında
Ya çöp kutusunda
Ya anasında babasında kaldı
Yaşayacaklarımızı yaşamadan
Yaşadıkları ile kaldık
Yine de keşfedemedik

Ekmek parası işte
Hayatla mücadele ederken
Sistemin içinde boğulduk
İşe gidip on beş saat
Patronlara eğildik
Kıçımızı paspas yaptık
Paspası istedikleri gibi kullandılar
Kadınlar, “sizin için saçımızı süpürge yaptık
Karşımda tepkisiz, duyarsız, anlamsız
duruyorsunuz" dediler
Paspasın sapı boğazımıza kadar girmiş
Kımıldayacak halimiz mi var
Tepki gösterelim
Patronsuz, sapsız, saçlarını
Süpürge ediyorlar
On beş saat patronlara dayandık
Onlar da bize dayadı
Kadınlar on beş saniye
Bize dayanmıyor
Ne patronlara ne de kadınlara yaranamadık
Giren çıkan bize
Yine de kadını keşfedemedik

Kimini tsunami gibi
Darmadağın etti gitti
Kimini güneş gibi
Sımsıcak yuvasına aldı
Kollarına sardı
Yine de keşfedemedik

İyi bir eş nasıl olunur ki
Ne bir kullanma kılavuzu var
Ne bir kitabı
Herkesin kitabı ayrı
Keşfedilmemiş dünyalar gibi
Atalarımızın sevda bahçelerinde
Bize ne kaldı ki
Bakımsız, kurumuş
Sevginin kırıntıları
Bu kırıntılarla
İdare ediyoruz
Çöpte bulmuş gibi
Parçalarını bir türlü birleştiremiyoruz
Yaşamı, hayatın ta kendisini özlemek gibi
Herkes bir yerlere koşuyor
Nefes nefese
Kimse birbirini görmüyor
Gölgen bile senden
Ama sana benzemiyor
Senden hep kaçıyor


17 Nisan 2015

Cengiz Saydam
Kayıt Tarihi : 17.12.2024 05:12:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!