Kadın Ne İster Şiiri - Zafer Altuntaş

Irmak giymiş üzerine kadın
Ormana akar yol bulmuş
Nefesi yeşil
Huzuru yeşil bir kadın
Çeşmelere uzanmış serinler sergilerde
Ayna taşır gözleri
Arı arar çiçeklerin kısa eteklerinde
Coşkudur bu kadın
Dikenliler uzanır yanına
Ağlar nemli akan sular
Kadın dinlerde dinler

Erik toplar topraktan kadın
Kabak çiçeği teniyle
Meydan okur tepede ki ateşlilere
Cebren sever kadın
Ölüme verilen çelenk gibi
Balığa üflenen vahiy gibi sever

Sever de sever kadın
Adam gölgedir serginin altında belirsiz
Üstünde bir mertebededir kadın
Dehlizlere gemi gönderir kendi gitmez
Güvercin gelir o gitmez
Kadın haberdir
Kadın okunan son postadır
Kelime suretindedir
Kendini en iyi bileni sever
Sever işte kadın
Metaneti tozundan öncedir
Hasreti sevincinden öncedir
Yahu kadın bu
Herşeyden öncedir
Zeydir o şekillenmemiş petektir

Türküdür bu kadın
Söz ister davacısından
Mana arar lügat avcısından
Durudur kadın
Zelzelenmiş bina istemez
Kırık cam istemez
Şirin bir harabe ister kadın
Lakin harap olanı istemez

Kadındır bu anlaşılmaz bir ilimdir
Muciti yoktur kadının
Bulunmak istemez
O bulur zaten bulgulardan delil istemez
Sevgi ister güven ister
Bir de ayna ister kadın
Kum ister ateş ister su ister
Çekilebilenin aksine çekilmemiş hava ister
Huzurdur anahtarı kırılan kapılara
Açmak ister
Açılmazsa yüreğiyle dağları yıkmak ister
Gerçekten hayalet değilse kadın
Hak ister hukuk ister
Adalet mülkün temelidir diyen Ömere
Mahkeme duvarlarında imzaya delil ister
Boş atılan nutuklara
Doldurulacak kap kacak ister

Yağmurun tavandan akacağına muhalif
Altın suyunun değil
Kadın göz yaşının dayanacağı
Bir renk ister

Ve elbette dişi kuştur ya kadın
Dert manzarasına çerçeve olacak
Ev değil sağlam temel ister
Duygu ister kadın
Şair ister
Hazine bahçelerinden kaçıp gelen meyve ister
Okunmamış mektup ister
Her sevdiği ölmüş çiçeğe karşılık
Yaşayan ölümsüz şiir ister
Zafer Altuntaş