Tanrı yaratmış güldürsün diye, o ağlatır gülse bile!
Gıdaları rimel ile ruj sahipleri sanki ayna cımbız...
Gördüğüne yakıcı bakar koskoca bir devri yıkar,
Bilmezki sevilir zannederki yalnız kendi sever,
Hepsi mutlak ağlatır, kimi bir an kimi sona dek,
Bazıları melektir bazıları sanki şeytanla denk..
Ruhları bir bilmecedir çözülmez,
Şu kadın milletine akıl sır ermez,
Gözleriyle hapseder kalbine ayrı düşer ağlatır,
Onlarda cefa çeker çektirmesini de pek sever,
Bilmem ki nedir gülerek ağlatmaktan faydaları,
Yinede taparcasına sevilirler, nefes gibi...
Akıl sır ermez şu kadın milletine,
Bilmemki ruhları ne gibi!
Kayıt Tarihi : 2.6.2008 17:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiiride diğer pekçok şiirim gibi yine ortaokul-lise yıllarında yani 1980-85 döneminde yazdım. Şimdi okuduğumda böyle değilde şöyle yazsaymışım dediğim yerleri oldu ama özü neyse öyle kalsın istedim... Sonuçta bu mısralar o andaki duygularımı dile getirdiği için, şimdi beğensemde beğenmesemde aynen kalsın istedim... BU ARADA KADINLARA DUYDUĞUM SAYGIYI DA BELİRTEYİM, HER NE KADAR ŞİİR DE FARKLILIKLAR VARSADA... ONLAR BİZİM HERŞEYİMİZ...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!