Kadın Mı Hayat Şiiri - Mustafa Yılmaz 11

Renkli ışıklar altında gidiyor bir kadın
Rahmi elinde
Burundan aldığı nefesi veriyor ağzından
Nefes nefese
Sirenler çalıyor duyuruyor herkese
Çekilin ulan çekilin geliyor bir can doyacak hayatta nefese
Soğuk hane
Sıcak hemşire
Geliyor beyaz giymiş ebe
Karın burunda bacaklar sedyede
Hala kadın nefes nefese
Sancılı hayat kanlı çarşaf hepsi bir birinden pür neşe
Ikın kadın ıkın
Ver hayata dokuz aylık bir çan pare
Terler ten avuçlar sıkar yatağı bitti bitecek
Bayram yeri olacak soğuk hane
Kadın verdi bir hayat
Kabir azabı gibi olsa da çektiği sonunda güldü işte surat.
Duruldu sancılar kurudu dudaklar
Bir hayat bitti başka bir hayatı yazmaya satırlar var
Aynı hayatta farklı iki yürek biri anlaşıldı
Diğerini yazmaya devam edek...
Renkli ışıklar altında yürüyor bir kadın
Kaderi elinde
Neon ışıklar yol gösterir yol kısa hazır bir çok masa
Kimi meşhur
Kimi meçhul
Kimi mecbur kadınlar
Sıcak hane
Takım elbiseli adamlar
Loş ışıklı localar
Oturur yer yer anason kokan ağızlar
Islatır beyaz gömleği dudak kıyısından akan salyalar
Yürür kadın salına salına
Bakar adam bayıla bayıla
Çek oradan barmen büyük bir şampanya
Haydi içelim aranan şerefe
Şeref utanır olduğu için loş hanede meze
Utanmaz adam
Korkar mı kadın düştüğü durumdan
Kadında bir his kaç kadeh içerim daha
Adamda bir düş ne zaman yatarım yanında
Gün ağardı dışarı da
Loş hala değişmedi hanede hava
Otelde oda
Odada yatak
Yatakta beyaz çarşaf yer yer kırışmak ta
Adamda ter
Kadında ver parayı yeter
Haydi kal sağlıcakla.....
Kadın mı hayat - hayat mı kadın?
Bir bilinmez denklem aslında! ..