Kadın Mavisi Şiiri - Süreyya Güven

Sayfalarını çeviriyordu içinden hayatın,
Kaç kez terkedildiğini saymadan,çabuk
Tek mavilere morlara takıldı...
Mavi ilk kızlığıydı,kırmızı değil..
Türküleri koptu geldi içinden
Açık mavi,koyu mavi,mavi mavi..
Belki onyedisi
Belki onsekizi,yirmi değil...
Bir koca şehir.
Bir küçük kıyı.
Bir kayanın üstü.
Birde mor yosun.
İnadına sarp kayaları saran
Ve hep hesapsızca fışkıran.
Gençliği,deli,ilk sevdalanişları,
Maviden mora aldanışları...
Sonra kadınlığını seyretti
kimden? ? ?
İpek mor gecelikle
Kadın oluşlarını,
Gün sabaha ererken soluşlarını.
Düşündü,ağladı,güldü
Bir damla yaş
An önemsiz,yitik
Sayfalarını deldi geçti hayatın
Sanki oldu taş...