Kadın Kıskançlığı Şiiri - Gülten Alp

Kadınların birbirini kıskanması da diyebiliriz. Beni en çok rahatsız eden konulardan biri. Çocukluğumdan beri bir arkadaşımı dahi kıskanmadım. Kıskanç bir yapıya sahip olmadım. Kıskanılmadım da, bir şey yaparken kıskanan var mı diye etrafıma bakmadım. Sadece sevdiğim insanı kıskanırım o da güvenim oturmamışsa. Bu kadın kıskançlıklarını anlamıyorum. Bir tarafta imkanlarıyla hava atan diğer tarafta onu içten içe kıskanan. Hangi ara böyle oldunuz? Annelerimizin zamanında yani eski zamanlarda dostluk ve samimiyet vardı. Siz hem arkadaşınızı seçerken yüreğinden çok giyimine bakıyorsunuz, hem de kıskançlık yapıyorsunuz. İşiniz yok mu? Hangi ara oturup düşünüyorsunuz elinizi, eteğiniğizi çekip işlerinizden? Boş kof şeyler yapmayın. Gösteriş tutkusu, hava atmak için yaşar oldunuz. Birbirinizi sever gibi görünüp, laf sokma, taklit etme derdine düştünüz. Zamanınız varsa gidin bir kursa yazılın. Kendinizi geliştirin, kitap okuyun, bir kullanımlık hayatlardan geçiyoruz. Ne hava atın ne kıskandırın birbirinizi. O ne giymiş, ne almış siz kıskanmazsanız karşınızdaki de kıskandıracak bir durum bulamaz. Cahil insan işi hepiniz güzelsiniz, hepiniz hoşsunuz. İmkanlar eşit değil sadece. Kendi kendinizi mutsuz edersiniz hanımlar. Birbirinizin başarılarında destek olun, sırt sırta verin. Dostlarınızı, arkadaşlarınızı iyi seçin. Birbirinizin mutluluğuna veya mutsuzluğuna sebep olabilirsiniz. Naçizane fikrim benden söylemesi...