Kadın ki Şiiri - Zeynep Karacaa

kadın ki
tamamlanmamış ruhunu
taşır avuçlarında
bedenini iğneye takar
çocuklarına yama yapar

kadın ki
incinmeye hazır her an
baştan ayağa öfke dolu
beceremez mutlu kalmayı
durup durup kanar

kadın ki
susmayı öğrenmiştir ilk önce
sonradan anlar
işlerin böyle yürümediğini
içi haksızlık dolu

kadın ki
bütün umudunu
umutsuzluğunu
aktarır çocuklarına
onu yaralayanlardan kaçar

kadın ki
kendine benzetir yanındakini
sonra da ondan korkar

.z