Kadın / Karanfil Şiiri - Rifat Akpınar

Hasretle, sabırla, aşk ile dermiş
Elleri karanfil kokar kadının
Gönlünü türküye maniye vermiş
Dilleri karanfil kokar kadının
▫️
Gözyaşıyla sular bağı bostanı
Özlem özlem, çile çile destanı
Desen desen mor kırmızı fistanı
Alları karanfil kokar kadının
▫️
Hasrettir saçlarının örgüsü
Kıskandırır mormenekşe, nergisi
Çiçekle bezenmiş Allah vergisi
Gülleri karanfil kokar kadının
▫️
Ömrümüze benzer kederli yaslı
Annesinden kalmış hüzün miraslı
Yağmura benzettim gözleri ıslı
Selleri karanfil kokar kadının
▫️
Sanki çiçek açmış yayla biteği
Lale, sümbül yanağının eteği
Çenenin üstünde Anzer peteği
Balları karanfil kokar kadının
▫️
Mor karanfil yakasına takınır
Kırmızıyı gerdanına sokunur
Taç yaparda salçana bakınır
Telleri karanfil kokar kadının
▫️
Gönülleri sığmaz olmuş desteye
Kokuları ilaç olur hastaya
Yazmış mektubunu vermiş postaya
Pulları karanfil kokar kadının
▫️
Sevdalanmış sevdasına vurulmuş
Çaylar gibi akmış akmış durulmuş
Ayrılırken sevdiğine sarılmış
Kolları karanfil kokar kadının
▫️
Filizlenir çıkar tohumlayıp ektiği
Alevlenir odun, ocak onun yaktığı
Her zaman varki onun gittiği
Yolları karanfil kokar kadının
▫️
Benzeşirler birbirinin emsali
Yaprağın beneği, yanağın hali
Yanmışım Şirin’e Ferhat misali
Külleri karanfil kokar kadının
▫️
Rızasıyla çeker aşk mahpusunu
Eliyle getirmiş kalp tapusunu
Çalmışta Rıfat’ın can kapısını
Zilleri karanfil kokar kadının
▫️
#ŞiirRıfatAkpınar | 08.03.2018