Kadın Haykırdı Şiiri - Atilla Köseoğlu 2

Kadın haykırdı
Gök yeşil
Tabut örtüsü gibi
Su olup akacaktı ruhumun derinliklerine
Taş oldu kaya oldu
Sonbahar biriktirdi içinde
Sabahın sessizliğinde kayboldu
Mağrur kadın
Toprak yeşil
Yağmur yağsaydı saklanırdı belki
Yağmadı
Kadın çaresiz
Gözyaşı yeşil
Çocuk yolcu gidecek
Yeşil bakan mavi gözleriyle
Çocuğun ayaklarını öptü kadın
Gitme
Mezar taşı yeşil
Sela okunmakta
Çocuk dönmeyecek bir daha
Kadın haykırdı
Oğlum
Dünya yeşil